zakłócenie
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editzakłócenie n (related adjective zakłóceniowy)
- (uncountable) verbal noun of zakłócić
- (countable) interference, disturbance, disruption, glitch
- Hypernym: nieprawidłowość
- (countable, electrical engineering) fault, fault current (any abnormal electric current)
Declension
editDeclension of zakłócenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zakłócenie | zakłócenia |
genitive | zakłócenia | zakłóceń |
dative | zakłóceniu | zakłóceniom |
accusative | zakłócenie | zakłócenia |
instrumental | zakłóceniem | zakłóceniami |
locative | zakłóceniu | zakłóceniach |
vocative | zakłócenie | zakłócenia |
Related terms
editverbs
Further reading
edit- zakłócenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakłócenie in Polish dictionaries at PWN