zaliczenie

Polish

Etymology

From zaliczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.liˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧li‧cze‧nie

Noun

zaliczenie n (related adjective zaliczeniowy)

1. (uncountable) verbal noun of zaliczyć
2. (countable, education) credit (entry in the index confirming that the student has fulfilled their obligations)

   Hypernym: wpis

3. (countable, education) exam (test of knowledge or skills that a student must demonstrate in order to obtain an entry in the index)

   Hypernyms: sprawdzian, test

Declension

Declension of zaliczenie

	singular	plural
nominative	zaliczenie	zaliczenia
genitive	zaliczenia	zaliczeń
dative	zaliczeniu	zaliczeniom
accusative	zaliczenie	zaliczenia
instrumental	zaliczeniem	zaliczeniami
locative	zaliczeniu	zaliczeniach
vocative	zaliczenie	zaliczenia

Related terms

verbs

• zaliczać impf
• zaliczyć pf

 

Further reading

• zaliczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaliczenie in Polish dictionaries at PWN