acalentar
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese acalantar, from a- + calar (“to shut up”) + -entar.[1] Compare adormentar.
Pronunciation edit
Verb edit
acalentar (first-person singular present acalento, first-person singular preterite acalentei, past participle acalentado)
- (transitive) to hush
- (transitive) to lull; to comfort
- (transitive) to caress, fondle
Conjugation edit
Conjugation of acalentar
Reintegrated conjugation of acalentar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References edit
- “acalantar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “acalant” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “acalentar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “acalentar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “acalentar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “callar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Unknown.
Pronunciation edit
- Hyphenation: a‧ca‧len‧tar
Verb edit
acalentar (first-person singular present acalento, first-person singular preterite acalentei, past participle acalentado)
- (transitive) to cherish
- (transitive) to lull, comfort
- (takes a reflexive pronoun) to calm down
Conjugation edit
Conjugation of acalentar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.