Dutch edit

Etymology edit

Borrowed from Latin finalis.

Pronunciation edit

  • (file)
  • Hyphenation: fi‧na‧lis

Noun edit

finalis f (plural finalissen)

  1. (music) keynote
    Synonyms: begintoon, grondtoon, tonica

Indonesian edit

Noun edit

finalis (first-person possessive finalisku, second-person possessive finalismu, third-person possessive finalisnya)

  1. finalist

Latin edit

Etymology edit

From fīnis (end; boundary, limit) +‎ -ālis.

Pronunciation edit

Adjective edit

fīnālis (neuter fīnāle); third-declension two-termination adjective

  1. Of or pertaining to boundaries.
  2. Of or pertaining to the end of something; final.
    Synonym: terminālis
    Antonym: inceptīvus

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative fīnālis fīnāle fīnālēs fīnālia
Genitive fīnālis fīnālium
Dative fīnālī fīnālibus
Accusative fīnālem fīnāle fīnālēs
fīnālīs
fīnālia
Ablative fīnālī fīnālibus
Vocative fīnālis fīnāle fīnālēs fīnālia

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

  • English: final
  • French: final
  • Italian: finale
  • Portuguese: final
  • Romanian: final
  • Spanish: final

References edit