óður

See also: odur

Faroese

Etymology

From Old Norse óðr, from Proto-Germanic *wōdaz.

Adjective

óður (comparative óðari, superlative óðastur)

1. angry, beside oneself
2. mad, stupid
3. wrong

Declension

óður a15
Singular (eintal)	m (kallkyn)	f (kvennkyn)	n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall)	óður	óð	ótt
Accusative (hvønnfall)	óðan	óða
Dative (hvørjumfall)	óðum	óðari	óðum
Genitive (hvørsfall)	(óðs)	(óðar)	(óðs)
Plural (fleirtal)	m (kallkyn)	f (kvennkyn)	n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall)	óðir	óðar	óð
Accusative (hvønnfall)	óðar
Dative (hvørjumfall)	óðum
Genitive (hvørsfall)	(óða)

Weak adjectival inflection of óður
Singular (eintal)	m	f	n
Nominative (hvørfall)	óði	óða	óða
Accusative (hvønnfall)	óða	óðu
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)
Plural (fleirtal)	m	f	n
Nominative (hvørfall)	óðu
Accusative (hvønnfall)
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈouːðʏr/
• Rhymes: -ouːðʏr

Etymology 1

From Old Norse óðr, from Proto-Germanic *wōdaz.

Adjective

óður (comparative óðari, superlative óðastur)

1. furious, frantic
   • Mammút, Karkari

     Blástu henni til mín yfir óðar öldur.

2. mad, crazy

Inflection

    positive (strong declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	óður	óð	ótt
accusative	óðan	óða	ótt
dative	óðum	óðri	óðu
genitive	óðs	óðrar	óðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	óðir	óðar	óð
accusative	óða	óðar	óð
dative	óðum	óðum	óðum
genitive	óðra	óðra	óðra

    positive (weak declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	óði	óða	óða
accusative	óða	óðu	óða
dative	óða	óðu	óða
genitive	óða	óðu	óða
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	óðu	óðu	óðu
accusative	óðu	óðu	óðu
dative	óðu	óðu	óðu
genitive	óðu	óðu	óðu

    comparative

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	óðari	óðari	óðara
accusative	óðari	óðari	óðara
dative	óðari	óðari	óðara
genitive	óðari	óðari	óðara
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	óðari	óðari	óðari
accusative	óðari	óðari	óðari
dative	óðari	óðari	óðari
genitive	óðari	óðari	óðari

    superlative (strong declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	óðastur	óðust	óðast
accusative	óðastan	óðasta	óðast
dative	óðustum	óðastri	óðustu
genitive	óðasts	óðastrar	óðasts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	óðastir	óðastar	óðust
accusative	óðasta	óðastar	óðust
dative	óðustum	óðustum	óðustum
genitive	óðastra	óðastra	óðastra

    superlative (weak declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	óðasti	óðasta	óðasta
accusative	óðasta	óðustu	óðasta
dative	óðasta	óðustu	óðasta
genitive	óðasta	óðustu	óðasta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	óðustu	óðustu	óðustu
accusative	óðustu	óðustu	óðustu
dative	óðustu	óðustu	óðustu
genitive	óðustu	óðustu	óðustu

Etymology 2

From Old Norse óðr, from Proto-Germanic *wōþaz.

Noun

óður m (genitive singular óðs or óðar, nominative plural óðar)

1. ode

Declension

declension of óður

m-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	óð	óðinn	óðar	óðarnir
accusative	óð	óðinn	óða	óðana
dative	óði / óð	óðinum / óðnum	óðum	óðunum
genitive	óðs / óðar	óðsins / óðarins	óða	óðanna