łasować
See also: lasować
Polish
editEtymology
editFrom łasy + -ować.[1] First attested in 1675–1719.[2]
Pronunciation
edit- IPA(key): /waˈsɔ.vat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ɫaˈsɔ.vat͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: ła‧so‧wać
Verb
editłasować impf[3]
- (usually intransitive, sometimes transitive) to eat up secretly; to eat when no one is looking
Conjugation
editReferences
edit- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “łasować”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Renata Bronikowska (21.09.2018) “ŁASOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- ^ “łasować”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
Further reading
edit- łasować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- łasować in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “łasować”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “łasować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “łasować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 799
- łasować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego