αμαρτάνω

See also: ἁμαρτάνω

Greek

Alternative forms

• αμαρταίνω (amartaíno)

Etymology

From Ancient Greek ἁμαρτάνω (hamartánō).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.maɾˈta.no/
• Hyphenation: α‧μαρ‧τά‧νω

Verb

αμαρτάνω • (amartáno) (past αμάρτησα, passive —)

1. to sin, err, transgress

Conjugation

αμαρτάνω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αμαρτάνω	αμαρτήσω
2 sg	αμαρτάνεις	αμαρτήσεις
3 sg	αμαρτάνει	αμαρτήσει
1 pl	αμαρτάνουμε, [‑ομε]	αμαρτήσουμε, [‑ομε]
2 pl	αμαρτάνετε	αμαρτήσετε
3 pl	αμαρτάνουν(ε)	αμαρτήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αμάρτανα	αμάρτησα, {ήμαρτον}
2 sg	αμάρτανες	αμάρτησες
3 sg	αμάρτανε	αμάρτησε
1 pl	αμαρτάναμε	αμαρτήσαμε
2 pl	αμαρτάνατε	αμαρτήσατε
3 pl	αμάρταναν, αμαρτάναν(ε)	αμάρτησαν, αμαρτήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αμαρτάνω ➤	θα αμαρτήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αμαρτάνεις, …	θα αμαρτήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αμαρτήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αμαρτήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αμαρτήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αμάρτανε	αμάρτησε
2 pl	αμαρτάνετε	αμαρτήστε
Other forms
Active present participle ➤	αμαρτάνοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αμαρτήσει ➤
Passive perfect participle ➤	αμαρτημένος, ‑η, ‑o {ημαρτημένος} ➤
Nonfinite form ➤	αμαρτήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• κριματίζω (krimatízo)

Related terms

• see: αμαρτία f (amartía, “sin”)