ανακύπτω

See also: ἀνακύπτω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνακύπτω (anakúptō, “lift up the head; emerge”). Morphologically, from ανα- (“re-”) +‎ κύπτω (“bend”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈci.pto/
• Hyphenation: α‧να‧κύ‧πτω

Verb

ανακύπτω • (anakýpto) (past ανέκυψα, passive —) (often in 3rd persons)

1. to arise, crop up (difficulties, issues)

Conjugation

ανακύπτω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ανακύπτω	ανακύψω
2 sg	ανακύπτεις	ανακύψεις
3 sg	ανακύπτει	ανακύψει
1 pl	ανακύπτουμε, [‑ομε]	ανακύψουμε, [‑ομε]
2 pl	ανακύπτετε	ανακύψετε
3 pl	ανακύπτουν(ε)	ανακύψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ανέκυπτα	ανέκυψα
2 sg	ανέκυπτες	ανέκυψες
3 sg	ανέκυπτε	ανέκυψε
1 pl	ανακύπταμε	ανακύψαμε
2 pl	ανακύπτατε	ανακύψατε
3 pl	ανέκυπταν, ανακύπταν(ε)	ανέκυψαν, ανακύψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ανακύπτω ➤	θα ανακύψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανακύπτεις, …	θα ανακύψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανακύψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανακύψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανακύψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	(ανάκυπτε)	(ανάκυψε)
2 pl	ανακύπτετε	ανακύψτε
Other forms
Active present participle ➤	ανακύπτοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ανακύψει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	ανακύψει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανακύψας f (anakýpsas, “arisen”, learned ancient past participle), ανακύψασα f (anakýpsasa), ανακύψαν n (anakýpsan)
• ανάκυψη f (anákypsi, “rise; kind of gymnastic exercise”)

• and see: κύπτω (kýpto, “bend forward”) (Katharevousa)