|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
αναπαρασταίνω (αναπαριστάνω →)
|
αναπαραστήσω
|
αναπαρασταίνομαι
|
αναπαρασταθώ
|
2 sg
|
αναπαρασταίνεις
|
αναπαραστήσεις
|
αναπαρασταίνεσαι
|
αναπαρασταθείς
|
3 sg
|
αναπαρασταίνει
|
αναπαραστήσει
|
αναπαρασταίνεται
|
αναπαρασταθεί
|
|
1 pl
|
αναπαρασταίνουμε, [‑ομε]
|
αναπαραστήσουμε, [‑ομε]
|
αναπαρασταινόμαστε
|
αναπαρασταθούμε
|
2 pl
|
αναπαρασταίνετε
|
αναπαραστήσετε
|
αναπαρασταίνεστε, αναπαρασταινόσαστε
|
αναπαρασταθείτε
|
3 pl
|
αναπαρασταίνουν(ε)
|
αναπαραστήσουν(ε)
|
αναπαρασταίνονται
|
αναπαρασταθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
αναπαράσταινα
|
αναπαράστησα
|
αναπαρασταινόμουν(α)
|
αναπαραστάθηκα
|
2 sg
|
αναπαράσταινες
|
αναπαράστησες
|
αναπαρασταινόσουν(α)
|
αναπαραστάθηκες
|
3 sg
|
αναπαράσταινε
|
αναπαράστησε
|
αναπαρασταινόταν(ε)
|
αναπαραστάθηκε
|
|
1 pl
|
αναπαρασταίναμε
|
αναπαραστήσαμε
|
αναπαρασταινόμασταν, (‑όμαστε)
|
αναπαρασταθήκαμε
|
2 pl
|
αναπαρασταίνατε
|
αναπαραστήσατε
|
αναπαρασταινόσασταν, (‑όσαστε)
|
αναπαρασταθήκατε
|
3 pl
|
αναπαράσταιναν, αναπαρασταίναν(ε)
|
αναπαράστησαν, αναπαραστήσαν(ε)
|
αναπαρασταίνονταν, (αναπαρασταινόντουσαν)
|
αναπαραστάθηκαν, αναπαρασταθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα αναπαρασταίνω ➤
|
θα αναπαραστήσω ➤
|
θα αναπαρασταίνομαι ➤
|
θα αναπαρασταθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αναπαρασταίνεις, …
|
θα αναπαραστήσεις, …
|
θα αναπαρασταίνεσαι, …
|
θα αναπαρασταθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αναπαραστήσει έχω, έχεις, … αναπαραστημένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … αναπαρασταθεί είμαι, είσαι, … αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αναπαραστήσει είχα, είχες, … αναπαραστημένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … αναπαρασταθεί ήμουν, ήσουν, … αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αναπαραστήσει θα έχω, θα έχεις, … αναπαραστημένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … αναπαρασταθεί θα είμαι, θα είσαι, … αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
αναπαράσταινε
|
αναπαράστησε
|
—
|
αναπαραστάσου
|
2 pl
|
αναπαρασταίνετε
|
αναπαραστήστε
|
αναπαρασταίνεστε
|
αναπαρασταθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
αναπαρασταίνοντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας αναπαραστήσει ➤
|
αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
αναπαραστήσει
|
αναπαρασταθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• αναπαρασταίνω is vernacular, a rare alternative of the more common αναπαριστάνω. Also see, the formal αναπαριστώ. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|