ανατολή

See also: Ανατολή and ἀνατολή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνατολή (anatolḗ, “sunrise, place from where the sun rises, the east”), from ἀνατέλλω (anatéllō, “I rise up”), from ἀνά (aná, “up”) + τέλλω (téllō, “I perform, accomplish, rise”).

Pronunciation

IPA^(key): /a.na.toˈli/
Hyphenation: α‧να‧το‧λή

Noun

ανατολή • (anatolí) f (plural ανατολές)

east, East
από την ανατολή ως την δύση ― apó tin anatolí os tin dýsi ― from east to west
sunrise, dawn; moonrise
από την ανατολή ως την δύση ― apó tin anatolí os tin dýsi ― from sunrise to sunset
(the) Orient, (the) East

Declension

Declension of ανατολή

	singular	plural
nominative	ανατολή •	ανατολές •
genitive	ανατολής •	ανατολών •
accusative	ανατολή •	ανατολές •
vocative	ανατολή •	ανατολές •

Synonyms

(dawn): αυγή f (avgí)
(dawn): λυκαυγές (lykavgés)
(dawn): χάραμα n (chárama)
(dawn, sunrise): χαραυγή f (charavgí)
(sunrise, beginning): ξημέρωμα n (ximéroma)

Antonyms

δύση f (dýsi, “west”)

Coordinate terms

Appendix:Greek compass points

Related terms

ανατέλλω (anatéllo, “to rise”)
Ανατολία f (Anatolía, “Anatolia”)
ανατολικά (anatoliká, “in the east”, adverb)
ανατολικά-βορειοανατολικά n pl (anatoliká-voreioanatoliká, “east-northeast”)
ανατολικά-νοτιοανατολικά n pl (anatoliká-notioanatoliká, “east-southeast”)
ανατολικός (anatolikós, “eastern, easterly”)
Ανατολικός Ορθόδοξος (Anatolikós Orthódoxos, “Eastern Orthodox”)
ανατολιστής m (anatolistís, “orientalist”)
ανατολίστρια f (anatolístria, “orientalist”)
ανατολίτης (anatolítis, “oriental”)
ανατολίτικος (anatolítikos, “oriental”)
Άπω Ανατολή f (Ápo Anatolí, “Far East”)
βορειοανατολικά n pl (voreioanatoliká, “northeast”)
Εγγύς Ανατολή f (Engýs Anatolí, “Near East”)
Μέση Ανατολή f (Mési Anatolí, “Middle East”)
νοτιοανατολικά n pl (notioanatoliká, “southeast”)
προσανατολισμός (prosanatolismós, “orientation”)