ανταμώνω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἀνταμώνω (antamṓnō), from ἀντάμα (antáma) + -ώνω (-óno, suffix for verbs). For the former component, see αντάμα (antáma, “together”), from the Hellenistic phrase ἐν τῷ ἅμα (en tôi háma).^[1]^[2]

Pronunciation

IPA^(key): /an.daˈmo.no/
Hyphenation: α‧ντα‧μώ‧νω

Verb

ανταμώνω • (antamóno) (past αντάμωσα, passive ανταμώνομαι, p‑past ανταμώθηκα, ppp ανταμωμένος)

(familiar) to meet
Synonym: συναντώ (synantó)

Conjugation

ανταμώνω ανταμώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανταμώνω	ανταμώσω	ανταμώνομαι	ανταμωθώ
2 sg	ανταμώνεις	ανταμώσεις	ανταμώνεσαι	ανταμωθείς
3 sg	ανταμώνει	ανταμώσει	ανταμώνεται	ανταμωθεί

1 pl	ανταμώνουμε, [‑ομε]	ανταμώσουμε, [‑ομε]	ανταμωνόμαστε	ανταμωθούμε
2 pl	ανταμώνετε	ανταμώσετε	ανταμώνεστε, ανταμωνόσαστε	ανταμωθείτε
3 pl	ανταμώνουν(ε)	ανταμώσουν(ε)	ανταμώνονται	ανταμωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αντάμωνα	αντάμωσα	ανταμωνόμουν(α)	ανταμώθηκα
2 sg	αντάμωνες	αντάμωσες	ανταμωνόσουν(α)	ανταμώθηκες
3 sg	αντάμωνε	αντάμωσε	ανταμωνόταν(ε)	ανταμώθηκε

1 pl	ανταμώναμε	ανταμώσαμε	ανταμωνόμασταν, (‑όμαστε)	ανταμωθήκαμε
2 pl	ανταμώνατε	ανταμώσατε	ανταμωνόσασταν, (‑όσαστε)	ανταμωθήκατε
3 pl	αντάμωναν, ανταμώναν(ε)	αντάμωσαν, ανταμώσαν(ε)	ανταμώνονταν, (ανταμωνόντουσαν)	ανταμώθηκαν, ανταμωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανταμώνω ➤	θα ανταμώσω ➤	θα ανταμώνομαι ➤	θα ανταμωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανταμώνεις, …	θα ανταμώσεις, …	θα ανταμώνεσαι, …	θα ανταμωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανταμώσει		έχω, έχεις, … ανταμωθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανταμώσει		είχα, είχες, … ανταμωθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανταμώσει		θα έχω, θα έχεις, … ανταμωθεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αντάμωνε	αντάμωσε	—	ανταμώσου
2 pl	ανταμώνετε	ανταμώστε	ανταμώνεστε	ανταμωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανταμώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανταμώσει ➤		ανταμωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	ανταμώσει		ανταμωθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αντάμα (antáma, “together”, adv, informal)
αντάμωμα n (antámoma, “meeting”, literary, familiar)
αντάμωση f (antámosi, “meeting”)

References

^ ανταμώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
^ ανταμώνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[1] ανταμώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[2] ανταμώνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[1]

[2]