αντιστοιχίζω

Greek

Etymology

From αντιστοιχ(ία) f (antistoich(ía), “equivalence, correspondence”) + -ίζω (-ízo). Compare to αντιστοιχώ (antistoichó, “correspond”) and see αντι- (anti-, “counter”) and στοῖχος m (stoîkhos, “line”).

Pronunciation

• IPA^(key): /an.di.stiˈçi.zo/
• Hyphenation: α‧ντι‧στοι‧χί‧ζω

Verb

αντιστοιχίζω • (antistoichízo) (past αντιστοίχισα, passive αντιστοιχίζομαι, p‑past αντιστοιχίστηκα, ppp αντιστοιχισμένος)

1. to match, put together, associate

Conjugation

αντιστοιχίζω   αντιστοιχίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αντιστοιχίζω	αντιστοιχίσω	αντιστοιχίζομαι	αντιστοιχιστώ
2 sg	αντιστοιχίζεις	αντιστοιχίσεις	αντιστοιχίζεσαι	αντιστοιχιστείς
3 sg	αντιστοιχίζει	αντιστοιχίσει	αντιστοιχίζεται	αντιστοιχιστεί
1 pl	αντιστοιχίζουμε, [‑ομε]	αντιστοιχίσουμε, [‑ομε]	αντιστοιχιζόμαστε	αντιστοιχιστούμε
2 pl	αντιστοιχίζετε	αντιστοιχίσετε	αντιστοιχίζεστε, αντιστοιχιζόσαστε	αντιστοιχιστείτε
3 pl	αντιστοιχίζουν(ε)	αντιστοιχίσουν(ε)	αντιστοιχίζονται	αντιστοιχιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αντιστοίχιζα	αντιστοίχισα	αντιστοιχιζόμουν(α)	αντιστοιχίστηκα
2 sg	αντιστοίχιζες	αντιστοίχισες	αντιστοιχιζόσουν(α)	αντιστοιχίστηκες
3 sg	αντιστοίχιζε	αντιστοίχισε	αντιστοιχιζόταν(ε)	αντιστοιχίστηκε
1 pl	αντιστοιχίζαμε	αντιστοιχίσαμε	αντιστοιχιζόμασταν, (‑όμαστε)	αντιστοιχιστήκαμε
2 pl	αντιστοιχίζατε	αντιστοιχίσατε	αντιστοιχιζόσασταν, (‑όσαστε)	αντιστοιχιστήκατε
3 pl	αντιστοίχιζαν, αντιστοιχίζαν(ε)	αντιστοίχισαν, αντιστοιχίσαν(ε)	αντιστοιχίζονταν, (αντιστοιχιζόντουσαν)	αντιστοιχίστηκαν, αντιστοιχιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αντιστοιχίζω ➤	θα αντιστοιχίσω ➤	θα αντιστοιχίζομαι ➤	θα αντιστοιχιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αντιστοιχίζεις, …	θα αντιστοιχίσεις, …	θα αντιστοιχίζεσαι, …	θα αντιστοιχιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αντιστοιχίσει		έχω, έχεις, … αντιστοιχιστεί   είμαι, είσαι, … αντιστοιχισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αντιστοιχίσει		είχα, είχες, … αντιστοιχιστεί   ήμουν, ήσουν, … αντιστοιχισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αντιστοιχίσει		θα έχω, θα έχεις, … αντιστοιχιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … αντιστοιχισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αντιστοίχιζε	αντιστοίχισε	—	αντιστοιχίσου
2 pl	αντιστοιχίζετε	αντιστοιχίστε	αντιστοιχίζεστε	αντιστοιχιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αντιστοιχίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αντιστοιχίσει ➤		αντιστοιχισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αντιστοιχίσει		αντιστοιχιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Compare to αντιστοιχώ (antistoichó, “correspond”).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αντιστοιχία f (antistoichía, “equivalence, correspondence”)
• αντίστοιχο n (antístoicho, “equivalent, counterpart”)
• αντιστοιχώ (antistoichó, “correspond”)
• στοιχίζω (stoichízo, “cost; arrange in rows”)

 

• and see: αντίστοιχος (antístoichos, “corresponding, respective”, adjective), αντί (antí) & στοίχος m (stoíchos, “line”)

Further reading

• αντιστοιχίζω - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
• αντιστοιχίζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
• inflectional forms, as in αντιστοιχίζω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.