αποκόβω

Greek

Etymology

From the mediaeval Byzantine Greek ἀποκόβω (apokóbō), from Ancient Greek ἀποκόπτω (apokóptō) with metaplasm in the pattern of κόπτω (kóptō) > κόβω (kóvo, “cut”). Analysable as απο- (“from”) +‎ κόβω (“cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈko.vo/
• Hyphenation: α‧πο‧κό‧βω

Verb

αποκόβω • (apokóvo) (past απόκοψα, passive αποκόβομαι)

1. (colloquial, vernacular) Alternative form of αποκόπτω (apokópto)
   1. to cut off, sever, cut off completely
   2. to wean

      Synonyms: απογαλακτίζω (apogalaktízo), αποθηλάζω (apothilázo)

Conjugation

αποκόβω   αποκόβομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποκόβω	αποκόψω	αποκόβομαι	αποκοπώ
2 sg	αποκόβεις	αποκόψεις	αποκόβεσαι	αποκοπείς
3 sg	αποκόβει	αποκόψει	αποκόβεται	αποκοπεί
1 pl	αποκόβουμε, [‑ομε]	αποκόψουμε, [‑ομε]	αποκοβόμαστε	αποκοπούμε
2 pl	αποκόβετε	αποκόψετε	αποκόβεστε, αποκοβόσαστε	αποκοπείτε
3 pl	αποκόβουν(ε)	αποκόψουν(ε)	αποκόβονται	αποκοπούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απόκοβα	απόκοψα1	αποκοβόμουν(α)	αποκόπηκα
2 sg	απόκοβες	απόκοψες	αποκοβόσουν(α)	αποκόπηκες
3 sg	απόκοβε	απόκοψε	αποκοβόταν(ε)	αποκόπηκε
1 pl	αποκόβαμε	αποκόψαμε	αποκοβόμασταν, (‑όμαστε)	αποκοπήκαμε
2 pl	αποκόβατε	αποκόψατε	αποκοβόσασταν, (‑όσαστε)	αποκοπήκατε
3 pl	απόκοβαν, αποκόβαν(ε)	απόκοψαν, αποκόψαν(ε)	αποκόβονταν, (αποκοβόντουσαν)	αποκόπηκαν, αποκοπήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποκόβω ➤	θα αποκόψω ➤	θα αποκόβομαι ➤	θα αποκοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποκόβεις, …	θα αποκόψεις, …	θα αποκόβεσαι, …	θα αποκοπείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποκόψει		έχω, έχεις, … αποκοπεί   είμαι, είσαι, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποκόψει		είχα, είχες, … αποκοπεί   ήμουν, ήσουν, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποκόψει		θα έχω, θα έχεις, … αποκοπεί   θα είμαι, θα είσαι, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	απόκοβε	απόκοψε	—	αποκόψου
2 pl	αποκόβετε	αποκόψτε	αποκόβεστε	αποκοπείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποκόβοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αποκόψει ➤		αποκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αποκόψει		αποκοπεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also, more formal with internal augment (απέκοψα), as in the conjugation of the formal verb αποκόπτω (apokópto).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποκομμένος (apokomménos, participle)

• and see: κόπτω (kópto, “cut”)