διαπλέω

Ancient Greek

Alternative forms

• δῐᾰπλώω (diaplṓō) — Ionic

Etymology

δῐᾰ- (“through”) +‎ πλέω (“sail”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.plé.ɔː/ → /ði.aˈple.o/ → /ði.aˈple.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.plé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.aˈple.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.aˈple.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.aˈple.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.aˈple.o/

Verb

δῐᾰπλέω • (diapléō)

1. to sail across, sail through a strait or gap
2. (figuratively)

   διαπλέω βίον ― diapléō bíon ― I sail through life, make life's voyage

Inflection

   Present: δῐᾰπλέω, δῐᾰπλέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐᾰπλέω	δῐᾰπλεῖς	δῐᾰπλεῖ	δῐᾰπλεῖτον	δῐᾰπλεῖτον	δῐᾰπλέομεν	δῐᾰπλεῖτε	δῐᾰπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐᾰπλέω	δῐᾰπλέῃς	δῐᾰπλέῃ	δῐᾰπλέητον	δῐᾰπλέητον	δῐᾰπλέωμεν	δῐᾰπλέητε	δῐᾰπλέωσῐ(ν)
	optative	δῐᾰπλέοιμῐ	δῐᾰπλέοις	δῐᾰπλέοι	δῐᾰπλέοιτον	δῐᾰπλεοίτην	δῐᾰπλέοιμεν	δῐᾰπλέοιτε	δῐᾰπλέοιεν
	imperative		δῐᾰ́πλει	δῐᾰπλείτω	δῐᾰπλεῖτον	δῐᾰπλείτων		δῐᾰπλεῖτε	δῐᾰπλεόντων
middle/ passive	indicative	δῐᾰπλέομαι	δῐᾰπλέῃ, πδῐᾰλεῖ	δῐᾰπλεῖται	δῐᾰπλεῖσθον	δῐᾰπλεῖσθον	δῐᾰπλεόμεθᾰ	δῐᾰπλεῖσθε	δῐᾰπλέονται
	subjunctive	δῐᾰπλέωμαι	δῐᾰπλέῃ	δῐᾰπλέηται	δῐᾰπλέησθον	δῐᾰπλέησθον	δῐᾰπλεώμεθᾰ	δῐᾰπλέησθε	δῐᾰπλέωνται
	optative	δῐᾰπλεοίμην	δῐᾰπλέοιο	δῐᾰπλέοιτο	δῐᾰπλέοισθον	δῐᾰπλεοίσθην	δῐᾰπλεοίμεθᾰ	δῐᾰπλέοισθε	δῐᾰπλέοιντο
	imperative		δῐᾰπλέου	δῐᾰπλείσθω	δῐᾰπλεῖσθον	δῐᾰπλείσθων		δῐᾰπλεῖσθε	δῐᾰπλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐᾰπλεῖν				δῐᾰπλεῖσθαι
participle	m	δῐᾰπλέων				δῐᾰπλεόμενος
	f	δῐᾰπλέουσᾰ				δῐᾰπλεομένη
	n	δῐᾰπλέον				δῐᾰπλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: δῐέπλεον, δῐεπλεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέπλεον	δῐέπλεις	δῐέπλει	δῐεπλεῖτον	δῐεπλείτην	δῐεπλέομεν	δῐεπλεῖτε	δῐέπλεον
middle/ passive	indicative	δῐεπλεόμην	δῐεπλέου	δῐεπλεῖτο	δῐεπλεῖσθον	δῐεπλείσθην	δῐεπλεόμεθᾰ	δῐεπλεῖσθε	δῐεπλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐᾰπλεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δῐᾰπλεύσομαι	δῐᾰπλεύσῃ, δῐᾰπλεύσει	δῐᾰπλεύσεται	δῐᾰπλεύσεσθον	δῐᾰπλεύσεσθον	δῐᾰπλευσόμεθᾰ	δῐᾰπλεύσεσθε	δῐᾰπλεύσονται
	optative	δῐᾰπλευσοίμην	δῐᾰπλεύσοιο	δῐᾰπλεύσοιτο	δῐᾰπλεύσοισθον	δῐᾰπλευσοίσθην	δῐᾰπλευσοίμεθᾰ	δῐᾰπλεύσοισθε	δῐᾰπλεύσοιντο
					middle
infinitive					δῐᾰπλεύσεσθαι
participle	m				δῐᾰπλευσόμενος
	f				δῐᾰπλευσομένη
	n				δῐᾰπλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: δῐέπλευσᾰ, δῐεπλεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέπλευσᾰ	δῐέπλευσᾰς	δῐέπλευσε(ν)	δῐεπλεύσᾰτον	δῐεπλευσᾰ́την	δῐεπλεύσᾰμεν	δῐεπλεύσᾰτε	δῐέπλευσᾰν
	subjunctive	δῐᾰπλεύσω	δῐᾰπλεύσῃς	δῐᾰπλεύσῃ	δῐᾰπλεύσητον	δῐᾰπλεύσητον	δῐᾰπλεύσωμεν	δῐᾰπλεύσητε	δῐᾰπλεύσωσῐ(ν)
	optative	δῐᾰπλεύσαιμῐ	δῐᾰπλεύσειᾰς, δῐᾰπλεύσαις	δῐᾰπλεύσειε(ν), δῐᾰπλεύσαι	δῐᾰπλεύσαιτον	δῐᾰπλευσαίτην	δῐᾰπλεύσαιμεν	δῐᾰπλεύσαιτε	δῐᾰπλεύσειᾰν, δῐᾰπλεύσαιεν
	imperative		δῐᾰ́πλευσον	δῐᾰπλευσᾰ́τω	δῐᾰπλεύσᾰτον	δῐᾰπλευσᾰ́των		δῐᾰπλεύσᾰτε	δῐᾰπλευσᾰ́ντων
passive	indicative	δῐεπλεύσθην	δῐεπλεύσθης	δῐεπλεύσθη	δῐεπλεύσθητον	δῐεπλευσθήτην	δῐεπλεύσθημεν	δῐεπλεύσθητε	δῐεπλεύσθησᾰν
	subjunctive	δῐᾰπλευσθῶ	δῐᾰπλευσθῇς	δῐᾰπλευσθῇ	δῐᾰπλευσθῆτον	δῐᾰπλευσθῆτον	δῐᾰπλευσθῶμεν	δῐᾰπλευσθῆτε	δῐᾰπλευσθῶσῐ(ν)
	optative	δῐᾰπλευσθείην	δῐᾰπλευσθείης	δῐᾰπλευσθείη	δῐᾰπλευσθεῖτον, δῐᾰπλευσθείητον	δῐᾰπλευσθείτην, δῐᾰπλευσθειήτην	δῐᾰπλευσθεῖμεν, δῐᾰπλευσθείημεν	δῐᾰπλευσθεῖτε, δῐᾰπλευσθείητε	δῐᾰπλευσθεῖεν, δῐᾰπλευσθείησᾰν
	imperative		δῐᾰπλεύσθητῐ	δῐᾰπλευσθήτω	δῐᾰπλεύσθητον	δῐᾰπλευσθήτων		δῐᾰπλεύσθητε	δῐᾰπλευσθέντων
		active					passive
infinitive		δῐᾰπλεῦσαι					δῐᾰπλευσθῆναι
participle	m	δῐᾰπλεύσᾱς					δῐᾰπλευσθείς
	f	δῐᾰπλεύσᾱσᾰ					δῐᾰπλευσθεῖσᾰ
	n	δῐᾰπλεῦσᾰν					δῐᾰπλευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• διάπλεως (diápleōs, “brim-full”)
• διάπλοος, διάπλους m (diáploos, diáplous, “sailing across, passage, cross-channel”)
• διαπλώω (diaplṓō, “Ionic of διαπλέω”)
• ἐπιδιαπλέω (epidiapléō, “sail across after or besides”)
• προδιαπλέω (prodiapléō, “sail across first”)
• συνδιαπλέω (sundiapléō, “sail across with”)
• and see πλέω (pléō, “sail, float”)

  for διαπλόω (diaplóō, “unfold”) see ἁπλόω (haplóō, “make single, unfold”)

References

• “διαπλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “διαπλέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• διαπλέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Etymology

From Ancient Greek διαπλέω. Morphologically, from δια- (dia-, “through”) +‎ πλέω (pléo, “to sail”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiaˈple.o/
• Hyphenation: δι‧α‧πλέ‧ω

Verb

διαπλέω • (diapléo) (past διέπλευσα, passive —)

1. to sail across

   Ο Κολόμβος διέπλευσε τον Ατλανικό.

   O Kolómvos diéplefse ton Atlanikó.

   Columbus sailed across the Atlantic.

Conjugation

διαπλέω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	διαπλέω	διαπλεύσω
2 sg	διαπλέεις	διαπλεύσεις
3 sg	διαπλέει	διαπλεύσει
1 pl	διαπλέουμε, [‑ομε]	διαπλεύσουμε, [‑ομε]
2 pl	διαπλέετε	διαπλεύσετε
3 pl	διαπλέουν(ε)	διαπλεύσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	διέπλεα	διέπλευσα
2 sg	διέπλεες	διέπλευσες
3 sg	διέπλεε	διέπλευσε
1 pl	διαπλέαμε	διαπλεύσαμε
2 pl	διαπλέατε	διαπλεύσατε
3 pl	διέπλεαν, διαπλέαν(ε)	διέπλευσαν, διαπλεύσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα διαπλέω ➤	θα διαπλεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διαπλέεις, …	θα διαπλεύσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διαπλεύσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διαπλεύσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διαπλεύσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	διάπλεε	διάπλευσε
2 pl	διαπλέετε	διαπλεύστε
Other forms
Active present participle ➤	διαπλέοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας διαπλεύσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	διαπλεύσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αδιάπλευστος (adiáplefstos, “unnavigable, uncrossable sea, water”)
• διαπλεύσιμος (diapléfsimos, “crossable sea, water”)
• διάπλους m (diáplous, “crossing of sea, water”)

• and see: πλέω (pléo, “sail, float”)