εκνευρίζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐκνευρίζω (ekneurízō, “to cut the tendons”) with semantic loan from French (s’)énerver. By surface analysis, εκ- (ek-) +‎ νεύρ(ο) (névr(o)) +‎ -ίζω (-ízo).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.kneˈvɾi.zo/
• Hyphenation: ε‧κνευ‧ρί‧ζω

Verb

εκνευρίζω • (eknevrízo) (past εκνεύρισα, passive εκνευρίζομαι, p‑past εκνευρίστηκα, ppp εκνευρισμένος)

1. (transitive) to annoy, to irritate

Conjugation

εκνευρίζω   εκνευρίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εκνευρίζω	εκνευρίσω	εκνευρίζομαι	εκνευριστώ
2 sg	εκνευρίζεις	εκνευρίσεις	εκνευρίζεσαι	εκνευριστείς
3 sg	εκνευρίζει	εκνευρίσει	εκνευρίζεται	εκνευριστεί
1 pl	εκνευρίζουμε, [‑ομε]	εκνευρίσουμε, [‑ομε]	εκνευριζόμαστε	εκνευριστούμε
2 pl	εκνευρίζετε	εκνευρίσετε	εκνευρίζεστε, εκνευριζόσαστε	εκνευριστείτε
3 pl	εκνευρίζουν(ε)	εκνευρίσουν(ε)	εκνευρίζονται	εκνευριστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εκνεύριζα	εκνεύρισα	εκνευριζόμουν(α)	εκνευρίστηκα
2 sg	εκνεύριζες	εκνεύρισες	εκνευριζόσουν(α)	εκνευρίστηκες
3 sg	εκνεύριζε	εκνεύρισε	εκνευριζόταν(ε)	εκνευρίστηκε
1 pl	εκνευρίζαμε	εκνευρίσαμε	εκνευριζόμασταν, (‑όμαστε)	εκνευριστήκαμε
2 pl	εκνευρίζατε	εκνευρίσατε	εκνευριζόσασταν, (‑όσαστε)	εκνευριστήκατε
3 pl	εκνεύριζαν, εκνευρίζαν(ε)	εκνεύρισαν, εκνευρίσαν(ε)	εκνευρίζονταν, (εκνευριζόντουσαν)	εκνευρίστηκαν, εκνευριστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εκνευρίζω ➤	θα εκνευρίσω ➤	θα εκνευρίζομαι ➤	θα εκνευριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εκνευρίζεις, …	θα εκνευρίσεις, …	θα εκνευρίζεσαι, …	θα εκνευριστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εκνευρίσει   έχω, έχεις, … εκνευρισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … εκνευριστεί   είμαι, είσαι, … εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εκνευρίσει   είχα, είχες, … εκνευρισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … εκνευριστεί   ήμουν, ήσουν, … εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εκνευρίσει   θα έχω, θα έχεις, … εκνευρισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … εκνευριστεί   θα είμαι, θα είσαι, … εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	εκνεύριζε	εκνεύρισε	—	εκνευρίσου
2 pl	εκνευρίζετε	εκνευρίστε	εκνευρίζεστε	εκνευριστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εκνευρίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας εκνευρίσει ➤		εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εκνευρίσει		εκνευριστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• εκνευρισμός m (eknevrismós)
• εκνευριστικός (eknevristikós)