εννοώ

Greek

Etymology

Borrowed from Ancient Greek ἐννοέω (ennoéō) / ἐννοῶ (ennoô).

• Sense understand, semantic loan from English mean.
• Sense of course, semantic loan from French bien entendu.

By morphological surface analysis, from εν- (en-, “in”) +‎ νοώ (noó, “think, understand”).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.noˈo/
• Hyphenation: εν‧νο‧ώ

Verb

εννοώ • (ennoó) (past εννόησα, passive εννοούμαι)

1. to mean, signify
2. to understand
3. to be decided, have made up one's mind
4. (at 3rd passive persons) to be understood, of course

Conjugation

εννοώ, εννοούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εννοώ	εννοήσω	εννοούμαι	εννοηθώ
2 sg	εννοείς	εννοήσεις	εννοείσαι	εννοηθείς
3 sg	εννοεί	εννοήσει	εννοείται	εννοηθεί
1 pl	εννοούμε	εννοήσουμε, [-ομε]	εννοούμαστε	εννοηθούμε
2 pl	εννοείτε	εννοήσετε	εννοείστε	εννοηθείτε
3 pl	εννοούν(ε)	εννοήσουν(ε)	εννοούνται	εννοηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εννοούσα	εννόησα	[εννοούμουν(α)]	εννοήθηκα
2 sg	εννοούσες	εννόησες	[εννοούσουν(α)]	εννοήθηκες
3 sg	εννοούσε	εννόησε	εννοούνταν, {εννοείτο}	εννοήθηκε
1 pl	εννοούσαμε	εννοήσαμε	εννοούμασταν, (‑ούμαστε)	εννοηθήκαμε
2 pl	εννοούσατε	εννοήσατε	[εννοούσασταν, (‑ούσαστε)]	εννοηθήκατε
3 pl	εννοούσαν(ε)	εννόησαν, εννοήσαν(ε)	εννοούνταν, {εννοούντο}	εννοήθηκαν, εννοηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εννοώ ➤	θα εννοήσω ➤	θα εννοούμαι ➤	θα εννοηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εννοείς, …	θα εννοήσεις, …	θα εννοείσαι, …	θα εννοηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εννοήσει   έχω, έχεις, … εννοημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … εννοηθεί   είμαι, είσαι, … εννοημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εννοήσει   είχα, είχες, … εννοημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … εννοηθεί   ήμουν, ήσουν, … εννοημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εννοήσει   θα έχω, θα έχεις, … εννοημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … εννοηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … εννοημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	εννόησε	—	εννοήσου
2 pl	εννοείτε	εννοήστε	εννοείστε	εννοηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εννοώντας ➤		εννοούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας εννοήσει ➤		εννοημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εννοήσει		εννοηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ασυνεννοησία f (asynennoïsía)
• ασυνεννόητος (asynennóitos)
• ενδοσυνεννόηση f (endosynennóisi, “intercommunication”)
• έννοια f (énnoia, “meaning; caring”)
• εννοιοκρατία f (ennoiokratía, “conceptualism”) (philosophy)
• εννοιολογικός (ennoiologikós, “semasiological”)
• εννοούμενος (ennooúmenos, “understood”, participle)
• προσυνεννόηση f (prosynennóisi, “agreement beforehand”)
• προσυνεννοούμαι (prosynennooúmai, “agree beforehand”)
• συνεννοημένος (synennoïménos, participle)
• συνεννόηση f (synennóisi, “understanding, communication”)
• συνεννοήσιμος (synennoḯsimos, “easy to communicate with”)
• συνεννοούμαι (synennooúmai, “communicate with, have mutual understanding”)