εξαιρέσεις

Greek

Etymology

• IPA^(key): /e.skeˈɾe.sis/
• Hyphenation: ε‧ξαι‧ρέ‧σεις

Noun

εξαιρέσεις • (exairéseis) f

1. Nominative, accusative and vocative plural form of εξαίρεση (exaíresi).

Verb

εξαιρέσεις • (exairéseis)

1. 2nd person singular dependent active form of εξαιρώ (exairó).