επικράτεια

Greek

Etymology

Semantic loan from French état. From Ancient Greek ἐπικράτεια.

Pronunciation

• IPA^(key): /epiˈkratia/
• Hyphenation: ε‧πι‧κρά‧τεια

Noun

επικράτεια • (epikráteia) f (plural επικράτειες)

1. state, territory, dominion

   Αυστραλία, Βόρεια Επικράτεια ― Afstralía, Vóreia Epikráteia ― Australia, Northern Territory

2. (taxonomy, biology) domain (the highest taxonomic rank of organisms)

Declension

Declension of επικράτεια

	singular	plural
nominative	επικράτεια •	επικράτειες •
genitive	επικράτειας •	επικρατειών •
accusative	επικράτεια •	επικράτειες •
vocative	επικράτεια •	επικράτειες •

Synonyms

• (state): πολιτεία f (politeía)
• (taxonomy): υπερβασίλειο n (ypervasíleio) (less usual)
• (taxonomy): αυτοκρατορία f (aftokratoría) (less usual)

Coordinate terms

Taxonomic divisions

* επικράτεια • f (“domain”)	* ομοταξία • f (“class”)	* γένος • n (“genus”)
* βασίλειο • n (“kindom”)	* τάξη • f (“order”)	* είδος • n (“species”)
* συνομοταξία • f (“phylum”)	* οικογένεια • f (“family”)	* υποείδος • n (“subspecies”)

Derived terms

• βουλευτής Επικρατείας (vouleftís Epikrateías, “State MP”)
• Συμβούλιο της Επικρατείας (Symvoúlio tis Epikrateías, “The Council of State”)
• υπουργός Επικρατείας (ypourgós Epikrateías, “State Minister”)

Related terms

• see: επικρατώ (epikrató, “prevail”)

Further reading

• Επικράτεια (βιολογία) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el