επικυρώνω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἐπικυρ(ῶ) (epikur(ô)), contracted form of ἐπικυρόω (epikuróō) + -ώνω (-óno).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.pi.ciˈɾo.no/
• Hyphenation: ε‧πι‧κυ‧ρώ‧νω

Verb

επικυρώνω • (epikyróno) (past επικύρωσα, passive επικυρώνομαι, p‑past επικυρώθηκα, ppp επικυρωμένος)

1. to confirm, affirm, certify, validate (by an official, confirming legal validity)

Conjugation

επικυρώνω   επικυρώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	επικυρώνω	επικυρώσω	επικυρώνομαι	επικυρωθώ
2 sg	επικυρώνεις	επικυρώσεις	επικυρώνεσαι	επικυρωθείς
3 sg	επικυρώνει	επικυρώσει	επικυρώνεται	επικυρωθεί
1 pl	επικυρώνουμε, [‑ομε]	επικυρώσουμε, [‑ομε]	επικυρωνόμαστε	επικυρωθούμε
2 pl	επικυρώνετε	επικυρώσετε	επικυρώνεστε, επικυρωνόσαστε	επικυρωθείτε
3 pl	επικυρώνουν(ε)	επικυρώσουν(ε)	επικυρώνονται	επικυρωθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	επικύρωνα	επικύρωσα	επικυρωνόμουν(α)	επικυρώθηκα
2 sg	επικύρωνες	επικύρωσες	επικυρωνόσουν(α)	επικυρώθηκες
3 sg	επικύρωνε	επικύρωσε	επικυρωνόταν(ε)	επικυρώθηκε
1 pl	επικυρώναμε	επικυρώσαμε	επικυρωνόμασταν, (‑όμαστε)	επικυρωθήκαμε
2 pl	επικυρώνατε	επικυρώσατε	επικυρωνόσασταν, (‑όσαστε)	επικυρωθήκατε
3 pl	επικύρωναν, επικυρώναν(ε)	επικύρωσαν, επικυρώσαν(ε)	επικυρώνονταν, (επικυρωνόντουσαν)	επικυρώθηκαν, επικυρωθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα επικυρώνω ➤	θα επικυρώσω ➤	θα επικυρώνομαι ➤	θα επικυρωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα επικυρώνεις, …	θα επικυρώσεις, …	θα επικυρώνεσαι, …	θα επικυρωθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … επικυρώσει   έχω, έχεις, … επικυρωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … επικυρωθεί   είμαι, είσαι, … επικυρωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … επικυρώσει   είχα, είχες, … επικυρωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … επικυρωθεί   ήμουν, ήσουν, … επικυρωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … επικυρώσει   θα έχω, θα έχεις, … επικυρωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … επικυρωθεί   θα είμαι, θα είσαι, … επικυρωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	επικύρωνε	επικύρωσε	—	επικυρώσου
2 pl	επικυρώνετε	επικυρώστε	επικυρώνεστε	επικυρωθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	επικυρώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας επικυρώσει ➤		επικυρωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	επικυρώσει		επικυρωθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• κυρώνω (kyróno)

Related terms

• επικύρωση f (epikýrosi)

• and see: επί (epí) & κυρώνω (kyróno)