εργάτης

See also: ἐργάτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐργάτης (ergátēs).

Noun

εργάτης • (ergátis) m (plural εργάτες, feminine εργάτρια)

1. male worker, labourer, hand, servant
2. capstan, windlass, winch

Declension

declension of εργάτης

	singular	plural
nominative	εργάτης •	εργάτες •
genitive	εργάτη •	εργατών •
accusative	εργάτη •	εργάτες •
vocative	εργάτη •	εργάτες •

Synonyms

• εργαζόμενος m (ergazómenos)
• εργαζόμενη f (ergazómeni)

Derived terms

• αρχιεργάτης m (archiergátis, “foreman”)
• αγρεργάτης m (agrergátis, “farm labourer”)

Related terms

• see: έργο n (érgo, “work”)

Descendants

• → Ottoman Turkish: ارغات‎ (ırgat), ارغاد‎ (ırgad)
  • Turkish: ırgat
  • → Albanian: argat
  • → Armenian: ըրղաթ (ərłatʿ), ըռղաթ (əṙłatʿ)
  • → Aromanian: argat, argatu
  • → Bulgarian: арга́т (argát)
  • → Macedonian: аргат (argat)
  • → Romanian: argat
  • → Serbo-Croatian:

    Cyrillic: а̀ргат

    Latin: àrgat