θλιμμένος

Greek

Perfect participle of θλίβομαι (thlívomai), passive voice of θλίβω. Inherited from Byzantine Greek unattested *θλιμμένος, as in adverb θλιμμένα (thlimména). Compare to Ancient Greek τεθλιμμένος (tethlimménos).

θλιμμένος • (thlimménos) m (feminine θλιμμένη, neuter θλιμμένο)

feeling sad, sorrowful, grieved
Είναι πάντοτε θλιμμένος από τότε που πέθανε η γυναίκα του.
Eínai pántote thlimménos apó tóte pou péthane i gynaíka tou.
He is always sad since his wife died.
showing sadness, gloomy
Με κοίταξε μ' ένα θλιμμένο χαμόγελο.
Me koítaxe m' éna thlimméno chamógelo.
She looked at me with a sad smile.

Έπαιζε στο πιάνο θλιμμένες μελωδίες.
Épaize sto piáno thlimménes melodíes.
She was playing sad melodies on the piano.

ο θλιμμένος στίχος ― o thlimménos stíchos ― the sad verse

τα θλιμμένα μάτια ― ta thlimména mátia ― the sad eyes

Declension of θλιμμένος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θλιμμένος •	θλιμμένη •	θλιμμένο •	θλιμμένοι •	θλιμμένες •	θλιμμένα •
genitive	θλιμμένου •	θλιμμένης •	θλιμμένου •	θλιμμένων •	θλιμμένων •	θλιμμένων •
accusative	θλιμμένο •	θλιμμένη •	θλιμμένο •	θλιμμένους •	θλιμμένες •	θλιμμένα •
vocative	θλιμμένε •	θλιμμένη •	θλιμμένο •	θλιμμένοι •	θλιμμένες •	θλιμμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θλιμμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θλιμμένος, etc.)

(feeling sad):
λυπημένος (lypiménos)

στενοχωρημένος (stenochoriménos), στεναχωρημένος (stenachoriménos)
(showing sadness):
λυπητερός (lypiterós)

also θλιβερός (thliverós)

θλίβω (thlívo, “I make sad”)
θλίψη (thlípsi, “sadness”)
τεθλιμμένοι συγγενείς (tethlimménoi syngeneís, “the bereaved relatives”) (learned expression from Katharevousa)