μαντεύω

Greek

Etymology

Inherited from Hellenistic Koine Greek μαντεύω (manteúō), from mediopassive Ancient Greek μαντεύομαι (manteúomai, “forebode, consult an oracle”).

Pronunciation

• IPA^(key): /manˈde.vo/
• Hyphenation: μα‧ντεύ‧ω

Verb

μαντεύω • (mantévo) (past μάντεψα, passive μαντεύομαι)

1. to prophesy, foretell, predict
2. to guess

Conjugation

μαντεύω   μαντεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	μαντεύω	μαντέψω	μαντεύομαι	μαντευτώ
2 sg	μαντεύεις	μαντέψεις	μαντεύεσαι	μαντευτείς
3 sg	μαντεύει	μαντέψει	μαντεύεται	μαντευτεί
1 pl	μαντεύουμε, [‑ομε]	μαντέψουμε, [‑ομε]	μαντευόμαστε	μαντευτούμε
2 pl	μαντεύετε	μαντέψετε	μαντεύεστε, μαντευόσαστε	μαντευτείτε
3 pl	μαντεύουν(ε)	μαντέψουν(ε)	μαντεύονται	μαντευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	μάντευα	μάντεψα	μαντευόμουν(α)	μαντεύτηκα
2 sg	μάντευες	μάντεψες	μαντευόσουν(α)	μαντεύτηκες
3 sg	μάντευε	μάντεψε	μαντευόταν(ε)	μαντεύτηκε
1 pl	μαντεύαμε	μαντέψαμε	μαντευόμασταν, (‑όμαστε)	μαντευτήκαμε
2 pl	μαντεύατε	μαντέψατε	μαντευόσασταν, (‑όσαστε)	μαντευτήκατε
3 pl	μάντευαν, μαντεύαν(ε)	μάντεψαν, μαντέψαν(ε)	μαντεύονταν, (μαντευόντουσαν)	μαντεύτηκαν, μαντευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα μαντεύω ➤	θα μαντέψω ➤	θα μαντεύομαι ➤	θα μαντευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μαντεύεις, …	θα μαντέψεις, …	θα μαντεύεσαι, …	θα μαντευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … μαντέψει		έχω, έχεις, … μαντευτεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μαντέψει		είχα, είχες, … μαντευτεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μαντέψει		θα έχω, θα έχεις, … μαντευτεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	μάντευε	μάντεψε, μάντευ' 1	—	μαντέψου
2 pl	μαντεύετε	μαντέψτε, μαντεύτε2	μαντεύεστε	μαντευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	μαντεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας μαντέψει ➤		[μαντεμένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤	μαντέψει		μαντευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. μάντευ' το ("guess it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

(guess): εικάζω (eikázo)

Related terms

• αμάντευτος (amánteftos, “unguessed”)
• μαντεία f (manteía, “divination”) & compounds
• μάντεμα n (mántema, “divination; guessing”)
• μαντεψιά f (mantepsiá, “random guessing”)
• παραμάντεμα n (paramántema, “riddle”) (vernacular)
• προμαντεύω (promantévo, “foretell”)

• and see: μάντης n (mántis, “caress”)