παραμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.mé.nɔːn/ → /pa.raˈme.non/ → /pa.raˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈme.non/

Participle

πᾰρᾰμένων • (paraménōn) m (feminine πᾰρᾰμένουσᾰ, neuter πᾰρᾰμένον); first/third declension

1. present participle of παραμένω (paraménō)

Declension

First and third declension of πᾰρᾰμένων; πᾰρᾰμένουσᾰ; πᾰρᾰμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρᾰμένων paraménōn	πᾰρᾰμένουσᾰ paraménousa	πᾰρᾰμένον paraménon		πᾰρᾰμένοντε paraménonte	πᾰρᾰμενούσᾱ paramenoúsā	πᾰρᾰμένοντε paraménonte		πᾰρᾰμένοντες paraménontes	πᾰρᾰμένουσαι paraménousai	πᾰρᾰμένοντᾰ paraménonta
Genitive		πᾰρᾰμένοντος paraménontos	πᾰρᾰμενούσης paramenoúsēs	πᾰρᾰμένοντος paraménontos		πᾰρᾰμενόντοιν paramenóntoin	πᾰρᾰμενούσαιν paramenoúsain	πᾰρᾰμενόντοιν paramenóntoin		πᾰρᾰμενόντων paramenóntōn	πᾰρᾰμενουσῶν paramenousôn	πᾰρᾰμενόντων paramenóntōn
Dative		πᾰρᾰμένοντῐ paraménonti	πᾰρᾰμενούσῃ paramenoúsēi	πᾰρᾰμένοντῐ paraménonti		πᾰρᾰμενόντοιν paramenóntoin	πᾰρᾰμενούσαιν paramenoúsain	πᾰρᾰμενόντοιν paramenóntoin		πᾰρᾰμένουσῐ / πᾰρᾰμένουσῐν paraménousi(n)	πᾰρᾰμενούσαις paramenoúsais	πᾰρᾰμένουσῐ / πᾰρᾰμένουσῐν paraménousi(n)
Accusative		πᾰρᾰμένοντᾰ paraménonta	πᾰρᾰμένουσᾰν paraménousan	πᾰρᾰμένον paraménon		πᾰρᾰμένοντε paraménonte	πᾰρᾰμενούσᾱ paramenoúsā	πᾰρᾰμένοντε paraménonte		πᾰρᾰμένοντᾰς paraménontas	πᾰρᾰμενούσᾱς paramenoúsās	πᾰρᾰμένοντᾰ paraménonta
Vocative		πᾰρᾰμένων paraménōn	πᾰρᾰμένουσᾰ paraménousa	πᾰρᾰμένον paraménon		πᾰρᾰμένοντε paraménonte	πᾰρᾰμενούσᾱ paramenoúsā	πᾰρᾰμένοντε paraménonte		πᾰρᾰμένοντες paraménontes	πᾰρᾰμένουσαι paraménousai	πᾰρᾰμένοντᾰ paraménonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρᾰμενόντως paramenóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.