παρόντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rón.ta/ → /paˈron.ta/ → /paˈron.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rón.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈron.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈron.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈron.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈron.da/

Participle

πᾰρόντᾰ • (parónta)

1. inflection of πᾰρών (parṓn):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative plural

Greek

Adjective

παρόντα • (parónta)

1. Accusative masculine singular form of παρών (parón).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of παρών (parón).

Noun

παρόντα • (parónta) n

1. nominative plural of παρόν (parón)
2. accusative plural of παρόν (parón)
3. vocative plural of παρόν (parón)