παρόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rón/ → /paˈron/ → /paˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈron/

Participle

πᾰρόν • (parón)

1. neuter nominative/accusative/vocative singular of πᾰρών (parṓn)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈɾon/
• Hyphenation: πα‧ρόν
• Homophone: παρών (parón)

Etymology 1

Inflected forms.

Adjective

παρόν • (parón)

1. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of παρών (parón).

Etymology 2

Neuter of adjective παρών (parón, “present”).

Noun

παρόν • (parón) n (plural παρόντα)

1. present (current moment or period of time)

   το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον

   to parelthón, to parón kai to méllon

   the past, the present and the future

Declension

Declension of παρόν

	singular	plural
nominative	παρόν •	παρόντα •
genitive	παρόντος •	παρόντων •
accusative	παρόν •	παρόντα •
vocative	παρόν •	παρόντα •

Derived terms

• παροντικός (parontikós)

See also

• μέλλον (méllon)
• παρελθόν (parelthón)