πατέρα

See also: Πατέρα

Ancient Greek

Alternative forms

• πατέρ’ (patér’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.té.ra/ → /paˈte.ra/ → /paˈte.ra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.té.ra/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈte.ra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈte.ra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈte.ra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈte.ra/

Noun

πᾰτέρᾰ • (patéra)

1. accusative singular of πατήρ (patḗr)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈte.ra/
• Hyphenation: πα‧τέ‧ρα

Noun

πατέρα • (patéra) m

1. Genitive, accusative and vocative singular form of πατέρας (patéras).