πιέζω

Ancient Greek

Etymology

Probably from a Proto-Indo-European *pisd- (“to squeeze”), and cognate with Sanskrit पीडयति (pīḍáyati). The Indo-European root may be a d-extension of *peys- (“to grind, crush”), though such an enlargement is strange.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.éz.dɔː/ → /piˈe.zo/ → /piˈe.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.éz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈe.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈe.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈe.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈe.zo/

Verb

πῐέζω • (piézō)

1. (transitive) to squeeze
2. (transitive, figuratively) to repress, stifle

Conjugation

   Present: πῐέζω, πῐέζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐέζω	πῐέζεις	πῐέζει	πῐέζετον	πῐέζετον	πῐέζομεν	πῐέζετε	πῐέζουσῐ(ν)
	subjunctive	πῐέζω	πῐέζῃς	πῐέζῃ	πῐέζητον	πῐέζητον	πῐέζωμεν	πῐέζητε	πῐέζωσῐ(ν)
	optative	πῐέζοιμῐ	πῐέζοις	πῐέζοι	πῐέζοιτον	πῐεζοίτην	πῐέζοιμεν	πῐέζοιτε	πῐέζοιεν
	imperative		πῐ́εζε	πῐεζέτω	πῐέζετον	πῐεζέτων		πῐέζετε	πῐεζόντων
middle/ passive	indicative	πῐέζομαι	πῐέζῃ, πῐέζει	πῐέζεται	πῐέζεσθον	πῐέζεσθον	πῐεζόμεθᾰ	πῐέζεσθε	πῐέζονται
	subjunctive	πῐέζωμαι	πῐέζῃ	πῐέζηται	πῐέζησθον	πῐέζησθον	πῐεζώμεθᾰ	πῐέζησθε	πῐέζωνται
	optative	πῐεζοίμην	πῐέζοιο	πῐέζοιτο	πῐέζοισθον	πῐεζοίσθην	πῐεζοίμεθᾰ	πῐέζοισθε	πῐέζοιντο
	imperative		πῐέζου	πῐεζέσθω	πῐέζεσθον	πῐεζέσθων		πῐέζεσθε	πῐεζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πῐέζειν				πῐέζεσθαι
participle	m	πῐέζων				πῐεζόμενος
	f	πῐέζουσᾰ				πῐεζομένη
	n	πῐέζον				πῐεζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπῐ́εζον, ἐπῐεζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐ́εζον	ἐπῐ́εζες	ἐπῐ́εζε(ν)	ἐπῐέζετον	ἐπῐεζέτην	ἐπῐέζομεν	ἐπῐέζετε	ἐπῐ́εζον
middle/ passive	indicative	ἐπῐεζόμην	ἐπῐέζου	ἐπῐέζετο	ἐπῐέζεσθον	ἐπῐεζέσθην	ἐπῐεζόμεθᾰ	ἐπῐέζεσθε	ἐπῐέζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πῐ́εζον, πῐεζόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐ́εζον	πῐ́εζες	πῐ́εζε(ν)	πῐέζετον	πῐεζέτην	πῐέζομεν	πῐέζετε	πῐ́εζον
middle/ passive	indicative	πῐεζόμην	πῐέζου	πῐέζετο	πῐέζεσθον	πῐεζέσθην	πῐεζόμε(σ)θᾰ	πῐέζεσθε	πῐέζοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πῐέσω, πῐέσομαι, πιεσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐέσω	πῐέσεις	πῐέσει	πῐέσετον	πῐέσετον	πῐέσομεν	πῐέσετε	πῐέσουσῐ(ν)
	optative	πῐέσοιμῐ	πῐέσοις	πῐέσοι	πῐέσοιτον	πῐεσοίτην	πῐέσοιμεν	πῐέσοιτε	πῐέσοιεν
middle	indicative	πῐέσομαι	πῐέσῃ, πῐέσει	πῐέσεται	πῐέσεσθον	πῐέσεσθον	πῐεσόμεθᾰ	πῐέσεσθε	πῐέσονται
	optative	πῐεσοίμην	πῐέσοιο	πῐέσοιτο	πῐέσοισθον	πῐεσοίσθην	πῐεσοίμεθᾰ	πῐέσοισθε	πῐέσοιντο
passive	indicative	πιεσθήσομαι	πιεσθήσῃ	πιεσθήσεται	πιεσθήσεσθον	πιεσθήσεσθον	πιεσθησόμεθᾰ	πιεσθήσεσθε	πιεσθήσονται
	optative	πιεσθησοίμην	πιεσθήσοιο	πιεσθήσοιτο	πιεσθήσοισθον	πιεσθησοίσθην	πιεσθησοίμεθᾰ	πιεσθήσοισθε	πιεσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πῐέσειν			πῐέσεσθαι		πιεσθήσεσθαι
participle	m	πῐέσων			πῐεσόμενος		πιεσθησόμενος
	f	πῐέσουσᾰ			πῐεσομένη		πιεσθησομένη
	n	πῐέσον			πῐεσόμενον		πιεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πῐέσσω, πῐέσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐέσσω	πῐέσσεις	πῐέσσει	πῐέσσετον	πῐέσσετον	πῐέσσομεν	πῐέσσετε	πῐέσσουσῐ(ν)
	optative	πῐέσσοιμῐ	πῐέσσοισ(θᾰ)	πῐέσσοι	πῐέσσοιτον	πῐεσσοίτην	πῐέσσοιμεν	πῐέσσοιτε	πῐέσσοιεν
middle	indicative	πῐέσσομαι	πῐέσσεαι	πῐέσσεται	πῐέσσεσθον	πῐέσσεσθον	πῐεσσόμε(σ)θᾰ	πῐέσσεσθε	πῐέσσονται
	optative	πῐεσσοίμην	πῐέσσοιο	πῐέσσοιτο	πῐέσσοισθον	πῐεσσοίσθην	πῐεσσοίμε(σ)θᾰ	πῐέσσοισθε	πῐεσσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		πῐέσσειν/πῐεσσέμεν(αι)/πῐέσσμεν(αι)			πῐέσσεσθαι
participle	m	πῐέσσων			πῐεσσόμενος
	f	πῐέσσουσᾰ			πῐεσσομένη
	n	πῐέσσον			πῐεσσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπῐ́εσᾰ, ἐπῐεσᾰ́μην, ἐπῐέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐ́εσᾰ	ἐπῐ́εσᾰς	ἐπῐ́εσε(ν)	ἐπῐέσᾰτον	ἐπῐεσᾰ́την	ἐπῐέσᾰμεν	ἐπῐέσᾰτε	ἐπῐ́εσᾰν
	subjunctive	πῐέσω	πῐέσῃς	πῐέσῃ	πῐέσητον	πῐέσητον	πῐέσωμεν	πῐέσητε	πῐέσωσῐ(ν)
	optative	πῐέσαιμῐ	πῐέσειᾰς, πῐέσαις	πῐέσειε(ν), πῐέσαι	πῐέσαιτον	πῐεσαίτην	πῐέσαιμεν	πῐέσαιτε	πῐέσειᾰν, πῐέσαιεν
	imperative		πῐ́εσον	πῐεσᾰ́τω	πῐέσᾰτον	πῐεσᾰ́των		πῐέσᾰτε	πῐεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπῐεσᾰ́μην	ἐπῐέσω	ἐπῐέσᾰτο	ἐπῐέσᾰσθον	ἐπῐεσᾰ́σθην	ἐπῐεσᾰ́μεθᾰ	ἐπῐέσᾰσθε	ἐπῐέσᾰντο
	subjunctive	πῐέσωμαι	πῐέσῃ	πῐέσηται	πῐέσησθον	πῐέσησθον	πῐεσώμεθᾰ	πῐέσησθε	πῐέσωνται
	optative	πῐεσαίμην	πῐέσαιο	πῐέσαιτο	πῐέσαισθον	πῐεσαίσθην	πῐεσαίμεθᾰ	πῐέσαισθε	πῐέσαιντο
	imperative		πῐ́εσαι	πῐεσᾰ́σθω	πῐέσᾰσθον	πῐεσᾰ́σθων		πῐέσᾰσθε	πῐεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπῐέσθην	ἐπῐέσθης	ἐπῐέσθη	ἐπῐέσθητον	ἐπῐεσθήτην	ἐπῐέσθημεν	ἐπῐέσθητε	ἐπῐέσθησᾰν
	subjunctive	πῐεσθῶ	πῐεσθῇς	πῐεσθῇ	πῐεσθῆτον	πῐεσθῆτον	πῐεσθῶμεν	πῐεσθῆτε	πῐεσθῶσῐ(ν)
	optative	πῐεσθείην	πῐεσθείης	πῐεσθείη	πῐεσθεῖτον, πῐεσθείητον	πῐεσθείτην, πῐεσθειήτην	πῐεσθεῖμεν, πῐεσθείημεν	πῐεσθεῖτε, πῐεσθείητε	πῐεσθεῖεν, πῐεσθείησᾰν
	imperative		πῐέσθητῐ	πῐεσθήτω	πῐέσθητον	πῐεσθήτων		πῐέσθητε	πῐεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πῐέσαι			πῐέσᾰσθαι		πῐεσθῆναι
participle	m	πῐέσᾱς			πῐεσᾰ́μενος		πῐεσθείς
	f	πῐέσᾱσᾰ			πῐεσᾰμένη		πῐεσθεῖσᾰ
	n	πῐέσᾰν			πῐεσᾰ́μενον		πῐεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπῐ́εξᾰ, ἐπῐεξᾰ́μην, ἐπῐέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐ́εξᾰ	ἐπῐ́εξᾰς	ἐπῐ́εξε(ν)	ἐπῐέξᾰτον	ἐπῐεξᾰ́την	ἐπῐέξᾰμεν	ἐπῐέξᾰτε	ἐπῐ́εξᾰν
	subjunctive	πῐέξω	πῐέξῃς	πῐέξῃ	πῐέξητον	πῐέξητον	πῐέξωμεν	πῐέξητε	πῐέξωσῐ(ν)
	optative	πῐέξαιμῐ	πῐέξειᾰς, πῐέξαις	πῐέξειε(ν), πῐέξαι	πῐέξαιτον	πῐεξαίτην	πῐέξαιμεν	πῐέξαιτε	πῐέξειᾰν, πῐέξαιεν
	imperative		πῐ́εξον	πῐεξᾰ́τω	πῐέξᾰτον	πῐεξᾰ́των		πῐέξᾰτε	πῐεξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπῐεξᾰ́μην	ἐπῐέξω	ἐπῐέξᾰτο	ἐπῐέξᾰσθον	ἐπῐεξᾰ́σθην	ἐπῐεξᾰ́μεθᾰ	ἐπῐέξᾰσθε	ἐπῐέξᾰντο
	subjunctive	πῐέξωμαι	πῐέξῃ	πῐέξηται	πῐέξησθον	πῐέξησθον	πῐεξώμεθᾰ	πῐέξησθε	πῐέξωνται
	optative	πῐεξαίμην	πῐέξαιο	πῐέξαιτο	πῐέξαισθον	πῐεξαίσθην	πῐεξαίμεθᾰ	πῐέξαισθε	πῐέξαιντο
	imperative		πῐ́εξαι	πῐεξᾰ́σθω	πῐέξᾰσθον	πῐεξᾰ́σθων		πῐέξᾰσθε	πῐεξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπῐέχθην	ἐπῐέχθης	ἐπῐέχθη	ἐπῐέχθητον	ἐπῐεχθήτην	ἐπῐέχθημεν	ἐπῐέχθητε	ἐπῐέχθησᾰν
	subjunctive	πῐεχθῶ	πῐεχθῇς	πῐεχθῇ	πῐεχθῆτον	πῐεχθῆτον	πῐεχθῶμεν	πῐεχθῆτε	πῐεχθῶσῐ(ν)
	optative	πῐεχθείην	πῐεχθείης	πῐεχθείη	πῐεχθεῖτον, πῐεχθείητον	πῐεχθείτην, πῐεχθειήτην	πῐεχθεῖμεν, πῐεχθείημεν	πῐεχθεῖτε, πῐεχθείητε	πῐεχθεῖεν, πῐεχθείησᾰν
	imperative		πῐέχθητῐ	πῐεχθήτω	πῐέχθητον	πῐεχθήτων		πῐέχθητε	πῐεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πῐέξαι			πῐέξᾰσθαι		πῐεχθῆναι
participle	m	πῐέξᾱς			πῐεξᾰ́μενος		πῐεχθείς
	f	πῐέξᾱσᾰ			πῐεξᾰμένη		πῐεχθεῖσᾰ
	n	πῐέξᾰν			πῐεξᾰ́μενον		πῐεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπῐ́εκᾰ, πεπῐ́εγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπῐ́εκᾰ	πεπῐ́εκᾰς	πεπῐ́εκε(ν)	πεπῐέκᾰτον	πεπῐέκᾰτον	πεπῐέκᾰμεν	πεπῐέκᾰτε	πεπῐέκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπῐέκω	πεπῐέκῃς	πεπῐέκῃ	πεπῐέκητον	πεπῐέκητον	πεπῐέκωμεν	πεπῐέκητε	πεπῐέκωσῐ(ν)
	optative	πεπῐέκοιμῐ, πεπῐεκοίην	πεπῐέκοις, πεπῐεκοίης	πεπῐέκοι, πεπῐεκοίη	πεπῐέκοιτον	πεπῐεκοίτην	πεπῐέκοιμεν	πεπῐέκοιτε	πεπῐέκοιεν
	imperative		πεπῐ́εκε	πεπῐεκέτω	πεπῐέκετον	πεπῐεκέτων		πεπῐέκετε	πεπῐεκόντων
middle/ passive	indicative	πεπῐ́εγμαι	πεπῐ́εξαι	πεπῐ́εκται	πεπῐ́εχθον	πεπῐ́εχθον	πεπῐέγμεθᾰ	πεπῐ́εχθε	πεπῐέκᾰται
	subjunctive	πεπῐεγμένος ὦ	πεπῐεγμένος ᾖς	πεπῐεγμένος ᾖ	πεπῐεγμένω ἦτον	πεπῐεγμένω ἦτον	πεπῐεγμένοι ὦμεν	πεπῐεγμένοι ἦτε	πεπῐεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπῐεγμένος εἴην	πεπῐεγμένος εἴης	πεπῐεγμένος εἴη	πεπῐεγμένω εἴητον/εἶτον	πεπῐεγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπῐεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπῐεγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπῐεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπῐ́εξο	πεπῐέχθω	πεπῐ́εχθον	πεπῐέχθων		πεπῐ́εχθε	πεπῐέχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπῐεκέναι				πεπῐέχθαι
participle	m	πεπῐεκώς				πεπῐεγμένος
	f	πεπῐεκυῖᾰ				πεπῐεγμένη
	n	πεπῐεκός				πεπῐεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπῐ́εσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπῐ́εσμαι	πεπῐ́εσαι	πεπῐ́εσται	πεπῐ́εσθον	πεπῐ́εσθον	πεπῐέσμεθᾰ	πεπῐ́εσθε	πεπῐέδᾰται
	subjunctive	πεπῐεσμένος ὦ	πεπῐεσμένος ᾖς	πεπῐεσμένος ᾖ	πεπῐεσμένω ἦτον	πεπῐεσμένω ἦτον	πεπῐεσμένοι ὦμεν	πεπῐεσμένοι ἦτε	πεπῐεσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπῐεσμένος εἴην	πεπῐεσμένος εἴης	πεπῐεσμένος εἴη	πεπῐεσμένω εἴητον/εἶτον	πεπῐεσμένω εἰήτην/εἴτην	πεπῐεσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπῐεσμένοι εἴητε/εἶτε	πεπῐεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπῐ́εσο	πεπῐέσθω	πεπῐ́εσθον	πεπῐέσθων		πεπῐ́εσθε	πεπῐέσθων
						middle/passive
infinitive						πεπῐέσθαι
participle	m					πεπῐεσμένος
	f					πεπῐεσμένη
	n					πεπῐεσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πῐ́εσῐς (píesis)

Descendants

• Byzantine Greek: πιάζω (piázō)
  • Greek: πιάνω (piáno)
• → English: piezo-
• → Greek: πιέζω (piézo) (learned)

References

Further reading

• “πιέζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πιέζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πιέζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4085 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πιέζω (piézō). Doublet of πιάνω (piáno).

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈe.zo/
• Hyphenation: πι‧έ‧ζω

Verb

πιέζω • (piézo) (past πίεσα, passive πιέζομαι)

1. to press, squeeze
2. (in the passive: figuratively) to be under pressure, stressed

Conjugation

πιέζω   πιέζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	πιέζω	πιέσω	πιέζομαι	πιεστώ
2 sg	πιέζεις	πιέσεις	πιέζεσαι	πιεστείς
3 sg	πιέζει	πιέσει	πιέζεται	πιεστεί
1 pl	πιέζουμε, [‑ομε]	πιέσουμε, [‑ομε]	πιεζόμαστε	πιεστούμε
2 pl	πιέζετε	πιέσετε	πιέζεστε, πιεζόσαστε	πιεστείτε
3 pl	πιέζουν(ε)	πιέσουν(ε)	πιέζονται	πιεστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	πίεζα	πίεσα	πιεζόμουν(α)	πιέστηκα
2 sg	πίεζες	πίεσες	πιεζόσουν(α)	πιέστηκες
3 sg	πίεζε	πίεσε	πιεζόταν(ε)	πιέστηκε
1 pl	πιέζαμε	πιέσαμε	πιεζόμασταν, (‑όμαστε)	πιεστήκαμε
2 pl	πιέζατε	πιέσατε	πιεζόσασταν, (‑όσαστε)	πιεστήκατε
3 pl	πίεζαν, πιέζαν(ε)	πίεσαν, πιέσαν(ε)	πιέζονταν, (πιεζόντουσαν)	πιέστηκαν, πιεστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα πιέζω ➤	θα πιέσω ➤	θα πιέζομαι ➤	θα πιεστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πιέζεις, …	θα πιέσεις, …	θα πιέζεσαι, …	θα πιεστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πιέσει   έχω, έχεις, … πιεσμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … πιεστεί   είμαι, είσαι, … πιεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πιέσει   είχα, είχες, … πιεσμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … πιεστεί   ήμουν, ήσουν, … πιεσμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πιέσει   θα έχω, θα έχεις, … πιεσμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … πιεστεί   θα είμαι, θα είσαι, … πιεσμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πίεζε	πίεσε	—	πιέσου
2 pl	πιέζετε	πιέστε	πιέζεστε	πιεστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	πιέζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας πιέσει ➤		πιεσμένος, ‑η, ‑o {πεπιεσμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤	πιέσει		πιεστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• αποσυμπιέζω (aposympiézo, “decompress”)
• καταπιέζω (katapiézo, “suppress”)
• συμπιέζω (sympiézo, “compress”)

 

Related terms

• απίεστος (apíestos, “incompressible”)
• πεπιεσμένος (pepiesménos, “pressed”, participle) (formal)
• πιεζοηλεκτρικός (piezoïlektrikós, “piezoelectric”)
• πίεση f (píesi, “pressure”)
• πιεσόμετρο n (piesómetro, “pressure gauge”)
• πιεστήριο n (piestírio)
• πιεστής m (piestís)
• πιεστικός (piestikós, “pressing”)