πλάτη

See also: πλατύ

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpla.ti/
• Hyphenation: πλά‧τη
• tonic near-homophone: πλατύ (platý)

Etymology 1

Already in Ancient Greek πλάτη (plátē, “flat or broad object; mainly a flat oar”), found in the plural πλάται (plátai, “shoulder-blades”) from the adjective πλατύς (platús, “broad”). Cognate with Irish leithe, Old Church Slavonic плеще (plešte), Hittite [script needed] (paltana).

Noun

πλάτη • (pláti) f (plural πλάτες)

1. (anatomy) back
2. chairback

Declension

declension of πλάτη

case     \     number	singular	plural
nominative	πλάτη •	πλάτες •
genitive	πλάτης •	πλατών •
accusative	πλάτη •	πλάτες •
vocative	πλάτη •	πλάτες •

Derived terms

• πισώπλατος (pisóplatos)
• πλαταράς m (platarás, “who has braoad back”)
• πλατάρια n pl (platária)
• ωμοπλάτη f (omopláti, “shoulder blade, scapula”)

Related terms

• διάπλατος (diáplatos, “wide open”)
• πλαταίνω (plataíno, “broaden”)
• πλατεία f (plateía, “town square”)
• πλατειάζω (plateiázo)
• πλάτεμα n (plátema)
• and see: πλατύς (platýs, “broad”) & πλατυ- compounds

Etymology 2

Noun

πλάτη • (pláti) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of πλάτος (plátos).