προτρέπω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-) +‎ τρέπω (trépō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.tré.pɔː/ → /proˈtre.po/ → /proˈtre.po/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.tré.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈtre.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈtre.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈtre.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈtre.po/

Verb

προτρέπω • (protrépō)

1. to urge forwards
2. (middle voice) to turn in headlong flight
3. (middle voice, figurative) to give oneself up
4. to urge on, impel, persuade, exhort

Conjugation

   Present: προτρέπω, προτρέπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτρέπω	προτρέπεις	προτρέπει	προτρέπετον	προτρέπετον	προτρέπομεν	προτρέπετε	προτρέπουσῐ(ν)
	subjunctive	προτρέπω	προτρέπῃς	προτρέπῃ	προτρέπητον	προτρέπητον	προτρέπωμεν	προτρέπητε	προτρέπωσῐ(ν)
	optative	προτρέποιμῐ	προτρέποις	προτρέποι	προτρέποιτον	προτρεποίτην	προτρέποιμεν	προτρέποιτε	προτρέποιεν
	imperative		πρότρεπε	προτρεπέτω	προτρέπετον	προτρεπέτων		προτρέπετε	προτρεπόντων
middle/ passive	indicative	προτρέπομαι	προτρέπῃ, προτρέπει	προτρέπεται	προτρέπεσθον	προτρέπεσθον	προτρεπόμεθᾰ	προτρέπεσθε	προτρέπονται
	subjunctive	προτρέπωμαι	προτρέπῃ	προτρέπηται	προτρέπησθον	προτρέπησθον	προτρεπώμεθᾰ	προτρέπησθε	προτρέπωνται
	optative	προτρεποίμην	προτρέποιο	προτρέποιτο	προτρέποισθον	προτρεποίσθην	προτρεποίμεθᾰ	προτρέποισθε	προτρέποιντο
	imperative		προτρέπου	προτρεπέσθω	προτρέπεσθον	προτρεπέσθων		προτρέπεσθε	προτρεπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προτρέπειν				προτρέπεσθαι
participle	m	προτρέπων				προτρεπόμενος
	f	προτρέπουσᾰ				προτρεπομένη
	n	προτρέπον				προτρεπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προέτρεπον, προετρεπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέτρεπον	προέτρεπες	προέτρεπε(ν)	προετρέπετον	προετρεπέτην	προετρέπομεν	προετρέπετε	προέτρεπον
middle/ passive	indicative	προετρεπόμην	προετρέπου	προετρέπετο	προετρέπεσθον	προετρεπέσθην	προετρεπόμεθᾰ	προετρέπεσθε	προετρέποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προύτρεπον, προυτρεπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύτρεπον	προύτρεπες	προύτρεπε(ν)	προυτρέπετον	προυτρεπέτην	προυτρέπομεν	προυτρέπετε	προύτρεπον
middle/ passive	indicative	προυτρεπόμην	προυτρέπου	προυτρέπετο	προυτρέπεσθον	προυτρεπέσθην	προυτρεπόμεθᾰ	προυτρέπεσθε	προυτρέποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προτρέπον, προτρεπόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτρέπον	προτρέπες	προτρέπε(ν)	προτρέπετον	προτρεπέτην	προτρέπομεν	προτρέπετε	προτρέπον
middle/ passive	indicative	προτρεπόμην	προτρέπου	προτρέπετο	προτρέπεσθον	προτρεπέσθην	προτρεπόμε(σ)θᾰ	προτρέπεσθε	προτρέποντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προτρέψω, προτρέψομαι, προτραπήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτρέψω	προτρέψεις	προτρέψει	προτρέψετον	προτρέψετον	προτρέψομεν	προτρέψετε	προτρέψουσῐ(ν)
	optative	προτρέψοιμῐ	προτρέψοις	προτρέψοι	προτρέψοιτον	προτρεψοίτην	προτρέψοιμεν	προτρέψοιτε	προτρέψοιεν
middle	indicative	προτρέψομαι	προτρέψῃ, προτρέψει	προτρέψεται	προτρέψεσθον	προτρέψεσθον	προτρεψόμεθᾰ	προτρέψεσθε	προτρέψονται
	optative	προτρεψοίμην	προτρέψοιο	προτρέψοιτο	προτρέψοισθον	προτρεψοίσθην	προτρεψοίμεθᾰ	προτρέψοισθε	προτρέψοιντο
passive	indicative	προτραπήσομαι	προτραπήσῃ	προτραπήσεται	προτραπήσεσθον	προτραπήσεσθον	προτραπησόμεθᾰ	προτραπήσεσθε	προτραπήσονται
	optative	προτραπησοίμην	προτραπήσοιο	προτραπήσοιτο	προτραπήσοισθον	προτραπησοίσθην	προτραπησοίμεθᾰ	προτραπήσοισθε	προτραπήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προτρέψειν			προτρέψεσθαι		προτραπήσεσθαι
participle	m	προτρέψων			προτρεψόμενος		προτραπησόμενος
	f	προτρέψουσᾰ			προτρεψομένη		προτραπησομένη
	n	προτρέψον			προτρεψόμενον		προτραπησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προέτρεψᾰ, προετρεψᾰ́μην, προετρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέτρεψᾰ	προέτρεψᾰς	προέτρεψε(ν)	προετρέψᾰτον	προετρεψᾰ́την	προετρέψᾰμεν	προετρέψᾰτε	προέτρεψᾰν
	subjunctive	προτρέψω	προτρέψῃς	προτρέψῃ	προτρέψητον	προτρέψητον	προτρέψωμεν	προτρέψητε	προτρέψωσῐ(ν)
	optative	προτρέψαιμῐ	προτρέψειᾰς, προτρέψαις	προτρέψειε(ν), προτρέψαι	προτρέψαιτον	προτρεψαίτην	προτρέψαιμεν	προτρέψαιτε	προτρέψειᾰν, προτρέψαιεν
	imperative		πρότρεψον	προτρεψᾰ́τω	προτρέψᾰτον	προτρεψᾰ́των		προτρέψᾰτε	προτρεψᾰ́ντων
middle	indicative	προετρεψᾰ́μην	προετρέψω	προετρέψᾰτο	προετρέψᾰσθον	προετρεψᾰ́σθην	προετρεψᾰ́μεθᾰ	προετρέψᾰσθε	προετρέψᾰντο
	subjunctive	προτρέψωμαι	προτρέψῃ	προτρέψηται	προτρέψησθον	προτρέψησθον	προτρεψώμεθᾰ	προτρέψησθε	προτρέψωνται
	optative	προτρεψαίμην	προτρέψαιο	προτρέψαιτο	προτρέψαισθον	προτρεψαίσθην	προτρεψαίμεθᾰ	προτρέψαισθε	προτρέψαιντο
	imperative		πρότρεψαι	προτρεψᾰ́σθω	προτρέψᾰσθον	προτρεψᾰ́σθων		προτρέψᾰσθε	προτρεψᾰ́σθων
passive	indicative	προετρέφθην	προετρέφθης	προετρέφθη	προετρέφθητον	προετρεφθήτην	προετρέφθημεν	προετρέφθητε	προετρέφθησᾰν
	subjunctive	προτρεφθῶ	προτρεφθῇς	προτρεφθῇ	προτρεφθῆτον	προτρεφθῆτον	προτρεφθῶμεν	προτρεφθῆτε	προτρεφθῶσῐ(ν)
	optative	προτρεφθείην	προτρεφθείης	προτρεφθείη	προτρεφθεῖτον, προτρεφθείητον	προτρεφθείτην, προτρεφθειήτην	προτρεφθεῖμεν, προτρεφθείημεν	προτρεφθεῖτε, προτρεφθείητε	προτρεφθεῖεν, προτρεφθείησᾰν
	imperative		προτρέφθητῐ	προτρεφθήτω	προτρέφθητον	προτρεφθήτων		προτρέφθητε	προτρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προτρέψαι			προτρέψᾰσθαι		προτρεφθῆναι
participle	m	προτρέψᾱς			προτρεψᾰ́μενος		προτρεφθείς
	f	προτρέψᾱσᾰ			προτρεψᾰμένη		προτρεφθεῖσᾰ
	n	προτρέψᾰν			προτρεψᾰ́μενον		προτρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προύτρεψᾰ, προυτρεψᾰ́μην, προυτρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύτρεψᾰ	προύτρεψᾰς	προύτρεψε(ν)	προυτρέψᾰτον	προυτρεψᾰ́την	προυτρέψᾰμεν	προυτρέψᾰτε	προύτρεψᾰν
middle	indicative	προυτρεψᾰ́μην	προυτρέψω	προυτρέψᾰτο	προυτρέψᾰσθον	προυτρεψᾰ́σθην	προυτρεψᾰ́μεθᾰ	προυτρέψᾰσθε	προυτρέψᾰντο
passive	indicative	προυτρέφθην	προυτρέφθης	προυτρέφθη	προυτρέφθητον	προυτρεφθήτην	προυτρέφθημεν	προυτρέφθητε	προυτρέφθησᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προτρέψᾰ, προτρεψᾰ́μην, προτρέφθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτρέψᾰ	προτρέψᾰς	προτρέψε(ν)	προτρέψᾰτον	προτρεψᾰ́την	προτρέψᾰμεν	προτρέψᾰτε	προτρέψᾰν
	subjunctive	προτρέψω, προτρέψωμῐ	προτρέψῃς, προτρέψῃσθᾰ	προτρέψῃ, προτρέψῃσῐ	προτρέψητον	προτρέψητον	προτρέψωμεν	προτρέψητε	προτρέψωσῐ(ν)
	optative	προτρέψαιμῐ	προτρέψαις, προτρέψαισθᾰ, προτρέψειᾰς	προτρέψειε(ν), προτρέψαι	προτρεψεῖτον	προτρεψείτην	προτρεψεῖμεν	προτρεψεῖτε	προτρεψεῖεν
	imperative		πρότρεψον	προτρεψᾰ́τω	προτρέψᾰτον	προτρεψᾰ́των		προτρέψᾰτε	προτρεψᾰ́ντων
middle	indicative	προτρεψᾰ́μην	προτρέψᾰο	προτρέψᾰτο	προτρέψᾰσθον	προτρεψᾰ́σθην	προτρεψᾰ́με(σ)θᾰ	προτρέψᾰσθε	προτρέψᾰντο
	subjunctive	προτρέψωμαι	προτρέψηαι	προτρέψηται	προτρέψησθον	προτρέψησθον	προτρεψώμε(σ)θᾰ	προτρέψησθε	προτρέψωνται
	optative	προτρεψαίμην	προτρέψαιο	προτρέψαιτο	προτρέψαισθον	προτρεψαίσθην	προτρεψαίμε(σ)θᾰ	προτρέψαισθε	προτρεψαίᾰτο
	imperative		πρότρεψαι	προτρεψᾰ́σθω	προτρέψᾰσθον	προτρεψᾰ́σθων		προτρέψᾰσθε	προτρεψᾰ́σθων
passive	indicative	προτρέφθην	προτρέφθης	προτρέφθη	προτρέφθητον	προτρεφθήτην	προτρέφθημεν	προτρέφθητε	προτρέφθησᾰν, προτρέφθεν
	subjunctive	προτρεφθῶ	προτρεφθῇς	προτρεφθῇ	προτρεφθῆτον	προτρεφθῆτον	προτρεφθῶμεν	προτρεφθῆτε	προτρεφθῶσῐ(ν)
	optative	προτρεφθείην	προτρεφθείης	προτρεφθείη	προτρεφθεῖτον, προτρεφθείητον	προτρεφθείτην, προτρεφθειήτην	προτρεφθεῖμεν, προτρεφθείημεν	προτρεφθεῖτε, προτρεφθείητε	προτρέφθειεν, προτρεφθείησᾰν
	imperative		προτρέφθητῐ	προτρεφθήτω	προτρέφθητον	προτρεφθήτων		προτρέφθητε	προτρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προτρέψαι/προτρεψᾰ́μεν/προτρεψᾰμέναι			προτρέψᾰσθαι		προτρεφθῆναι/προτρεφθήμεναι
participle	m	προτρέψᾱς			προτρεψᾰ́μενος		προτρεφθείς
	f	προτρέψᾱσᾰ			προτρεψᾰμένη		προτρεφθεῖσᾰ
	n	προτρέψᾰν			προτρεψᾰ́μενον		προτρεφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προετράφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	προετράφθην	προετράφθης	προετράφθη	προετράφθητον	προετραφθήτην	προετράφθημεν	προετράφθητε	προετράφθησᾰν
	subjunctive	προτραφθῶ	προτραφθῇς	προτραφθῇ	προτραφθῆτον	προτραφθῆτον	προτραφθῶμεν	προτραφθῆτε	προτραφθῶσῐ(ν)
	optative	προτραφθείην	προτραφθείης	προτραφθείη	προτραφθεῖτον, προτραφθείητον	προτραφθείτην, προτραφθειήτην	προτραφθεῖμεν, προτραφθείημεν	προτραφθεῖτε, προτραφθείητε	προτραφθεῖεν, προτραφθείησᾰν
	imperative		προτράφθητῐ	προτραφθήτω	προτράφθητον	προτραφθήτων		προτράφθητε	προτραφθέντων
							passive
infinitive							προτραφθῆναι
participle	m						προτραφθείς
	f						προτραφθεῖσᾰ
	n						προτραφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προυτράφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	προυτράφθην	προυτράφθης	προυτράφθη	προυτράφθητον	προυτραφθήτην	προυτράφθημεν	προυτράφθητε	προυτράφθησᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προτράφθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	προτράφθην	προτράφθης	προτράφθη	προτράφθητον	προτραφθήτην	προτράφθημεν	προτράφθητε	προτράφθησᾰν, πρότραφθεν
	subjunctive	προτραφθῶ	προτραφθῇς	προτραφθῇ	προτραφθῆτον	προτραφθῆτον	προτραφθῶμεν	προτραφθῆτε	προτραφθῶσῐ(ν)
	optative	προτραφθείην	προτραφθείης	προτραφθείη	προτραφθεῖτον, προτραφθείητον	προτραφθείτην, προτραφθειήτην	προτραφθεῖμεν, προτραφθείημεν	προτραφθεῖτε, προτραφθείητε	προτράφθειεν, προτραφθείησᾰν
	imperative		προτράφθητῐ	προτραφθήτω	προτράφθητον	προτραφθήτων		προτράφθητε	προτραφθέντων
							passive
infinitive							προτραφθῆναι/προτραφθήμεναι
participle	m						προτραφθείς
	f						προτραφθεῖσᾰ
	n						προτραφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προέτρᾰπον, προετρᾰπόμην, προετρᾰ́πην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέτρᾰπον	προέτρᾰπες	προέτρᾰπε(ν)	προετρᾰ́πετον	προετρᾰπέτην	προετρᾰ́πομεν	προετρᾰ́πετε	προέτρᾰπον
	subjunctive	προτρᾰ́πω	προτρᾰ́πῃς	προτρᾰ́πῃ	προτρᾰ́πητον	προτρᾰ́πητον	προτρᾰ́πωμεν	προτρᾰ́πητε	προτρᾰ́πωσῐ(ν)
	optative	προτρᾰ́ποιμῐ	προτρᾰ́ποις	προτρᾰ́ποι	προτρᾰ́ποιτον	προτρᾰποίτην	προτρᾰ́ποιμεν	προτρᾰ́ποιτε	προτρᾰ́ποιεν
	imperative		πρότρᾰπε	προτρᾰπέτω	προτρᾰ́πετον	προτρᾰπέτων		προτρᾰ́πετε	προτρᾰπόντων
middle	indicative	προετρᾰπόμην	προετρᾰ́που	προετρᾰ́πετο	προετρᾰ́πεσθον	προετρᾰπέσθην	προετρᾰπόμεθᾰ	προετρᾰ́πεσθε	προετρᾰ́ποντο
	subjunctive	προτρᾰ́πωμαι	προτρᾰ́πῃ	προτρᾰ́πηται	προτρᾰ́πησθον	προτρᾰ́πησθον	προτρᾰπώμεθᾰ	προτρᾰ́πησθε	προτρᾰ́πωνται
	optative	προτρᾰποίμην	προτρᾰ́ποιο	προτρᾰ́ποιτο	προτρᾰ́ποισθον	προτρᾰποίσθην	προτρᾰποίμεθᾰ	προτρᾰ́ποισθε	προτρᾰ́ποιντο
	imperative		προτρᾰποῦ	προτρᾰπέσθω	προτρᾰ́πεσθον	προτρᾰπέσθων		προτρᾰ́πεσθε	προτρᾰπέσθων
passive	indicative	προετρᾰ́πην	προετρᾰ́πης	προετρᾰ́πη	προετρᾰ́πητον	προετρᾰπήτην	προετρᾰ́πημεν	προετρᾰ́πητε	προετρᾰ́πησᾰν
	subjunctive	προτρᾰπῶ	προτρᾰπῇς	προτρᾰπῇ	προτρᾰπῆτον	προτρᾰπῆτον	προτρᾰπῶμεν	προτρᾰπῆτε	προτρᾰπῶσῐ(ν)
	optative	προτρᾰπείην	προτρᾰπείης	προτρᾰπείη	προτρᾰπεῖτον, προτρᾰπείητον	προτρᾰπείτην, προτρᾰπειήτην	προτρᾰπεῖμεν, προτρᾰπείημεν	προτρᾰπεῖτε, προτρᾰπείητε	προτρᾰπεῖεν, προτρᾰπείησᾰν
	imperative		προτρᾰ́πηθῐ	προτρᾰπήτω	προτρᾰ́πητον	προτρᾰπήτων		προτρᾰ́πητε	προτρᾰπέντων
		active			middle		passive
infinitive		προτρᾰπεῖν			προτρᾰπέσθαι		προτρᾰπῆναι
participle	m	προτρᾰπών			προτρᾰπόμενος		προτρᾰπείς
	f	προτρᾰποῦσᾰ			προτρᾰπομένη		προτρᾰπεῖσᾰ
	n	προτρᾰπόν			προτρᾰπόμενον		προτρᾰπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προύτρᾰπον, προυτρᾰπόμην, προυτρᾰ́πην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύτρᾰπον	προύτρᾰπες	προύτρᾰπε(ν)	προυτρᾰ́πετον	προυτρᾰπέτην	προυτρᾰ́πομεν	προυτρᾰ́πετε	προύτρᾰπον
middle	indicative	προυτρᾰπόμην	προυτρᾰ́που	προυτρᾰ́πετο	προυτρᾰ́πεσθον	προυτρᾰπέσθην	προυτρᾰπόμεθᾰ	προυτρᾰ́πεσθε	προυτρᾰ́ποντο
passive	indicative	προυτρᾰ́πην	προυτρᾰ́πης	προυτρᾰ́πη	προυτρᾰ́πητον	προυτρᾰπήτην	προυτρᾰ́πημεν	προυτρᾰ́πητε	προυτρᾰ́πησᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προτρᾰ́πον, προτρᾰπόμην, προτρᾰ́πην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτρᾰ́πον	προτρᾰ́πες	προτρᾰ́πε(ν)	προτρᾰ́πετον	προτρᾰπέτην	προτρᾰ́πομεν	προτρᾰ́πετε	προτρᾰ́πον
	subjunctive	προτρᾰ́πω, προτρᾰ́πωμῐ	προτρᾰ́πῃς, προτρᾰ́πῃσθᾰ	προτρᾰ́πῃ, προτρᾰ́πῃσῐ	προτρᾰ́πητον	προτρᾰ́πητον	προτρᾰ́πωμεν	προτρᾰ́πητε	προτρᾰ́πωσῐ(ν)
	optative	προτρᾰ́ποιμῐ	προτρᾰ́ποις/προτρᾰ́ποισθᾰ	προτρᾰ́ποι	προτρᾰπεῖτον	προτρᾰπείτην	προτρᾰπεῖμεν	προτρᾰπεῖτε	προτρᾰπεῖεν
	imperative		πρότρᾰπε	προτρᾰπέτω	προτρᾰ́πετον	προτρᾰπέτων		προτρᾰ́πετε	προτρᾰπόντων
middle	indicative	προτρᾰπόμην	προτρᾰ́πεο	προτρᾰ́πετο	προτρᾰ́πεσθον	προτρᾰπέσθην	προτρᾰπόμε(σ)θᾰ	προτρᾰ́πεσθε	προτρᾰ́ποντο
	subjunctive	προτρᾰ́πωμαι	προτρᾰ́πηαι	προτρᾰ́πηται	προτρᾰ́πησθον	προτρᾰ́πησθον	προτρᾰπώμε(σ)θᾰ	προτρᾰ́πησθε	προτρᾰ́πωνται
	optative	προτρᾰποίμην	προτρᾰ́ποιο	προτρᾰ́ποιτο	προτρᾰ́ποισθον	προτρᾰποίσθην	προτρᾰποίμε(σ)θᾰ	προτρᾰ́ποισθε	προτρᾰποίᾰτο
	imperative		προτρᾰ́πεο	προτρᾰπέσθω	προτρᾰ́πεσθον	προτρᾰπέσθων		προτρᾰ́πεσθε	προτρᾰπέσθων
passive	indicative	προτρᾰ́πην	προτρᾰ́πης	προτρᾰ́πη	προτρᾰ́πητον	προτρᾰπήτην	προτρᾰ́πημεν	προτρᾰ́πητε	προτρᾰ́πησᾰν, προτρᾰ́πεν
	subjunctive	προτρᾰπῶ	προτρᾰπῇς	προτρᾰπῇ	προτρᾰπῆτον	προτρᾰπῆτον	προτρᾰπῶμεν	προτρᾰπῆτε	προτρᾰπῶσῐ(ν)
	optative	προτρᾰπείην	προτρᾰπείης	προτρᾰπείη	προτρᾰπεῖτον, προτρᾰπείητον	προτρᾰπείτην, προτρᾰπειήτην	προτρᾰπεῖμεν, προτρᾰπείημεν	προτρᾰπεῖτε, προτρᾰπείητε	προτρᾰ́πειεν, προτρᾰπείησᾰν
	imperative		προτρᾰ́πηθῐ	προτρᾰπήτω	προτρᾰ́πητον	προτρᾰπήτων		προτρᾰ́πητε	προτρᾰπέντων
		active			middle		passive
infinitive		προτρᾰπεῖν/προτρᾰπέμεν(αι)			προτρᾰπέσθαι		προτρᾰπῆναι/προτρᾰπήμεναι
participle	m	προτρᾰπών			προτρᾰπόμενος		προτρᾰπείς
	f	προτρᾰποῦσᾰ			προτρᾰπομένη		προτρᾰπεῖσᾰ
	n	προτρᾰπόν			προτρᾰπόμενον		προτρᾰπέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προτέτροφᾰ, προτέτραμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτέτροφᾰ	προτέτροφᾰς	προτέτροφε(ν)	προτετρόφᾰτον	προτετρόφᾰτον	προτετρόφᾰμεν	προτετρόφᾰτε	προτετρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προτετρόφω	προτετρόφῃς	προτετρόφῃ	προτετρόφητον	προτετρόφητον	προτετρόφωμεν	προτετρόφητε	προτετρόφωσῐ(ν)
	optative	προτετρόφοιμῐ, προτετροφοίην	προτετρόφοις, προτετροφοίης	προτετρόφοι, προτετροφοίη	προτετρόφοιτον	προτετροφοίτην	προτετρόφοιμεν	προτετρόφοιτε	προτετρόφοιεν
	imperative		προτέτροφε	προτετροφέτω	προτετρόφετον	προτετροφέτων		προτετρόφετε	προτετροφόντων
middle/ passive	indicative	προτέτραμμαι	προτέτραψαι	προτέτραπται	προτέτραφθον	προτέτραφθον	προτετράμμεθᾰ	προτέτραφθε	προτετράφᾰται
	subjunctive	προτετραμμένος ὦ	προτετραμμένος ᾖς	προτετραμμένος ᾖ	προτετραμμένω ἦτον	προτετραμμένω ἦτον	προτετραμμένοι ὦμεν	προτετραμμένοι ἦτε	προτετραμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προτετραμμένος εἴην	προτετραμμένος εἴης	προτετραμμένος εἴη	προτετραμμένω εἴητον/εἶτον	προτετραμμένω εἰήτην/εἴτην	προτετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν	προτετραμμένοι εἴητε/εἶτε	προτετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προτέτραψο	προτετράφθω	προτέτραφθον	προτετράφθων		προτέτραφθε	προτετράφθων
		active				middle/passive
infinitive		προτετροφέναι				προτετρᾶφθαι
participle	m	προτετροφώς				προτετραμμένος
	f	προτετροφυῖᾰ				προτετραμμένη
	n	προτετροφός				προτετραμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προετετρόφειν, προετετράμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προετετρόφειν, προετετρόφη	προετετρόφεις, προετετρόφης	προετετρόφει(ν)	προετετρόφετον	προετετροφέτην	προετετρόφεμεν	προετετρόφετε	προετετρόφεσᾰν
middle/ passive	indicative	προετετράμμην	προετέτραψο	προετέτραπτο	προετέτραφθον	προετετράφθην	προετετράμμεθᾰ	προετέτραφθε	προετετράφᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προυτετρόφειν, προυτετράμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προυτετρόφειν, προυτετρόφη	προυτετρόφεις, προυτετρόφης	προυτετρόφει(ν)	προυτετρόφετον	προυτετροφέτην	προυτετρόφεμεν	προυτετρόφετε	προυτετρόφεσᾰν
middle/ passive	indicative	προυτετράμμην	προυτέτραψο	προυτέτραπτο	προυτέτραφθον	προυτετράφθην	προυτετράμμεθᾰ	προυτέτραφθε	προυτετράφᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προτετρόφειν, προτετράμμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προτετρόφειν, προτετρόφη	προτετρόφεις, προτετρόφης	προτετρόφει(ν)	προτετρόφετον	προτετροφέτην	προτετρόφεμεν	προτετρόφετε	προτετρόφεσᾰν
middle/ passive	indicative	προτετράμμην	προτέτραψο	προτέτραπτο	προτέτραφθον	προτετράφθην	προτετράμμεθᾰ	προτέτραφθε	προτετράφᾰτο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

• New Testament, Acts of the Apostles 18:27:

  Βουλομένου δὲ αὐτοῦ διελθεῖν εἰς τὴν Ἀχαΐαν, προτρεψάμενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγραψαν τοῖς μαθηταῖς ἀποδέξασθαι αὐτόν· ὃς παραγενόμενος συνεβάλετο πολὺ τοῖς πεπιστευκόσι διὰ τῆς χάριτος·

  Bouloménou dè autoû dieltheîn eis tḕn Akhaḯan, protrepsámenoi hoi adelphoì égrapsan toîs mathētaîs apodéxasthai autón; hòs paragenómenos sunebáleto polù toîs pepisteukósi dià tês kháritos;

  • Translation by KJV

    And when he was disposed to pass into Achaia, the brethren wrote, exhorting the disciples to receive him: who, when he was come, helped them much which had believed through grace:

Derived terms

• προτροπάδην (protropádēn)
• προτρέπτης (protréptēs)
• προτρεπτικός (protreptikós)
  • → English: protreptic

Descendants

• Greek: προτρέπω (protrépo)

Further reading

• “προτρέπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• προτρέπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• προτρέπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “προτρέπω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “προτρέπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4389 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • actuate idem, page 10.
  • coax idem, page 141.
  • impel idem, page 419.
  • induce idem, page 434.
  • lead idem, page 481.
  • move idem, page 544.
  • persuade idem, page 608.
  • stimulate idem, page 817.
  • tempt idem, page 860.
  • urge idem, page 939.

Greek

Etymology

From Ancient Greek προτρέπω. By surface analysis, προ- (“before”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾoˈtɾe.po/
• Hyphenation: προ‧τρέ‧πω

Verb

προτρέπω • (protrépo) (past προέτρεψα/πρότρεψα, passive προτρέπομαι)

1. to urge

Conjugation

προτρέπω   προτρέπομαι   (passive in present tense only)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	προτρέπω	προτρέψω	προτρέπομαι	—
2 sg	προτρέπεις	προτρέψεις	προτρέπεσαι	—
3 sg	προτρέπει	προτρέψει	προτρέπεται	—
1 pl	προτρέπουμε, [‑ομε]	προτρέψουμε, [‑ομε]	προτρεόμαστε	—
2 pl	προτρέπετε	προτρέψετε	προτρέπεστε, προτρεόσαστε	—
3 pl	προτρέπουν(ε)	προτρέψουν(ε)	προτρέπονται	—
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	προέτρεπα	προέτρεψα, (πρότρεψα)1	—	—
2 sg	προέτρεπες	προέτρεψες, πρότρεψες	—	—
3 sg	προέτρεπε	προέτρεψε, πρότρεψε	—	—
1 pl	προτρέπαμε	προτρέψαμε	—	—
2 pl	προτρέπατε	προτρέψατε	—	—
3 pl	προέτρεπαν, προτρέπαν(ε)	προέτρεψαν, προτρέψαν(ε), πρότρεψαν	—	—
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα προτρέπω ➤	θα προτρέψω ➤	— ➤	— ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προτρέπεις, …	θα προτρέψεις, …	—	—
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προτρέψει		—
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προτρέψει		—
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προτρέψει		—
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	απότρεπε	απότρεψε	—	—
2 pl	προτρέπετε	προτρέψτε	—	—
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	προτρέποντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας προτρέψει ➤		—
Nonfinite form➤	προτρέψει		—
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Forms with internal augment προ-έ-, and less common forms without the augment: πρό-  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

• αποτρέπω (apotrépo)

Related terms

• προτρεπτικός (protreptikós, “exhortative”)
• προτροπή f (protropí, “exhortation”)

• and see: τρέπω (trépo, “turn”)