σκάζω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *skəďďō, from Proto-Indo-European *skn̥g-yéti, from *(s)keng- (“to limp, hobble”). Cognate with Sanskrit खञ्जति (khañjati, “to limp”) and Old English hincian.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skáz.dɔː/ → /ˈska.zo/ → /ˈska.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skáz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈska.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈska.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈska.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈska.zo/

Verb

σκάζω • (skázō)

1. to limp

Conjugation

   Present: σκᾰ́ζω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σκᾰ́ζω	σκᾰ́ζεις	σκᾰ́ζει	σκᾰ́ζετον	σκᾰ́ζετον	σκᾰ́ζομεν	σκᾰ́ζετε	σκᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	σκᾰ́ζω	σκᾰ́ζῃς	σκᾰ́ζῃ	σκᾰ́ζητον	σκᾰ́ζητον	σκᾰ́ζωμεν	σκᾰ́ζητε	σκᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	σκᾰ́ζοιμῐ	σκᾰ́ζοις	σκᾰ́ζοι	σκᾰ́ζοιτον	σκᾰζοίτην	σκᾰ́ζοιμεν	σκᾰ́ζοιτε	σκᾰ́ζοιεν
	imperative		σκᾰ́ζε	σκᾰζέτω	σκᾰ́ζετον	σκᾰζέτων		σκᾰ́ζετε	σκᾰζόντων
		active
infinitive		σκᾰ́ζειν
participle	m	σκᾰ́ζων
	f	σκᾰ́ζουσᾰ
	n	σκᾰ́ζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔσκᾰζον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσκᾰζον	ἔσκᾰζες	ἔσκᾰζε(ν)	ἐσκᾰ́ζετον	ἐσκᾰζέτην	ἐσκᾰ́ζομεν	ἐσκᾰ́ζετε	ἔσκᾰζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• → Latin: scazōn (from the present participle σκάζων (skázōn))
  • → English: scazon

Further reading

• “σκάζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• σκάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σκάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “σκάζω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “σκάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek σκάζω (skázō), from Ancient Greek σχάζω (skházō), σχάω (skháō) with [sx] > [sk]. See σκάω (skáo). From Proto-Indo-European *(s)keng-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈska.zo/
• Hyphenation: σκά‧ζω

Verb

σκάζω • (skázo) (imperfect έσκαζα, past έσκασα, passive —, ppp σκασμένος)

1. to burst, explode, alternative form of σκάω (skáo)

   σκάζει η βόμβα ― skázei i vómva ― the bomb explodes

   Έχει σκάσει το λάστιχο του αυτοκινήτου.

   Échei skásei to lásticho tou aftokinítou.

   The car's tyre has burst.

Conjugation

σκάζω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	σκάζω  (σκάω →)	σκάσω1
2 sg	σκάζεις	σκάσεις
3 sg	σκάζει	σκάσει
1 pl	σκάζουμε, [‑ομε]	σκάσουμε, [‑ομε]
2 pl	σκάζετε	σκάσετε
3 pl	σκάζουν(ε)	σκάσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	έσκαζα (→ έσκαγα)	έσκασα1
2 sg	έσκαζες	έσκασες
3 sg	έσκαζε	έσκασε
1 pl	σκάζαμε	σκάσαμε
2 pl	σκάζατε	σκάσατε
3 pl	έσκαζαν, σκάζαν(ε)	έσκασαν, σκάσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα σκάζω ➤	θα σκάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σκάζεις, …	θα σκάσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σκάσει   έχω, έχεις, … σκασμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … σκασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σκάσει   είχα, είχες, … σκασμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … σκασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σκάσει   θα έχω, θα έχεις, … σκασμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … σκασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σκάζε	σκάσε
2 pl	σκάζετε	σκάστε
Other forms
Active present participle ➤	σκάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας σκάσει ➤
Passive perfect participle ➤	σκασμένος, -η, -ο1 ➤
Nonfinite form ➤	σκάσει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Shared forms with σκάω.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• see: σκάω (skáo)

References

• “σκάω, σκάζω”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN