σκάζων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skáz.dɔːn/ → /ˈska.zon/ → /ˈska.zon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skáz.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈska.zon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈska.zon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈska.zon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈska.zon/

Participle

σκᾰ́ζων • (skázōn) m (feminine σκᾰ́ζουσᾰ, neuter σκᾰ́ζον); first/third declension

1. present active participle of σκάζω (skázō)
2. (nominalized, masculine, prosody) iambic verse with a spondee in the last place, a choliamb
   • Palatine Anthology 7.405

Declension

First and third declension of σκᾰ́ζων; σκᾰ́ζουσᾰ; σκᾰ́ζον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σκᾰ́ζων skázōn	σκᾰ́ζουσᾰ skázousa	σκᾰ́ζον skázon		σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰζούσᾱ skazoúsā	σκᾰ́ζοντε skázonte		σκᾰ́ζοντες skázontes	σκᾰ́ζουσαι skázousai	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta
Genitive		σκᾰ́ζοντος skázontos	σκᾰζούσης skazoúsēs	σκᾰ́ζοντος skázontos		σκᾰζόντοιν skazóntoin	σκᾰζούσαιν skazoúsain	σκᾰζόντοιν skazóntoin		σκᾰζόντων skazóntōn	σκᾰζουσῶν skazousôn	σκᾰζόντων skazóntōn
Dative		σκᾰ́ζοντῐ skázonti	σκᾰζούσῃ skazoúsēi	σκᾰ́ζοντῐ skázonti		σκᾰζόντοιν skazóntoin	σκᾰζούσαιν skazoúsain	σκᾰζόντοιν skazóntoin		σκᾰ́ζουσῐ / σκᾰ́ζουσῐν skázousi(n)	σκᾰζούσαις skazoúsais	σκᾰ́ζουσῐ / σκᾰ́ζουσῐν skázousi(n)
Accusative		σκᾰ́ζοντᾰ skázonta	σκᾰ́ζουσᾰν skázousan	σκᾰ́ζον skázon		σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰζούσᾱ skazoúsā	σκᾰ́ζοντε skázonte		σκᾰ́ζοντᾰς skázontas	σκᾰζούσᾱς skazoúsās	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta
Vocative		σκᾰ́ζων skázōn	σκᾰ́ζουσᾰ skázousa	σκᾰ́ζον skázon		σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰζούσᾱ skazoúsā	σκᾰ́ζοντε skázonte		σκᾰ́ζοντες skázontes	σκᾰ́ζουσαι skázousai	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σκᾰζόντως skazóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: scazōn
  • → English: scazon