σκύλλω

Ancient Greek

Etymology

Perhaps from Proto-Indo-European *(s)kelH- (“to cut”), although the vowel is hard to explain. Unrelated to σκῦτος (skûtos, “hide, skin”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skyl.lɔː/ → /scyl.lo/ → /sci.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skyl.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skyl.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /scyl.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /scyl.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sci.lo/

Verb

σκύλλω • (skúllō)

1. to tear apart, lacerate, flay, skin
2. (figurative) to molest, maltreat
3. to trouble, pester
4. to infest, plunder

Inflection

   Present: σκύλλω, σκύλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σκύλλω	σκύλλεις	σκύλλει	σκύλλετον	σκύλλετον	σκύλλομεν	σκύλλετε	σκύλλουσῐ(ν)
	subjunctive	σκύλλω	σκύλλῃς	σκύλλῃ	σκύλλητον	σκύλλητον	σκύλλωμεν	σκύλλητε	σκύλλωσῐ(ν)
	optative	σκύλλοιμῐ	σκύλλοις	σκύλλοι	σκύλλοιτον	σκυλλοίτην	σκύλλοιμεν	σκύλλοιτε	σκύλλοιεν
	imperative		σκῦλλε	σκυλλέτω	σκύλλετον	σκυλλέτων		σκύλλετε	σκυλλόντων
middle/ passive	indicative	σκύλλομαι	σκύλλῃ, σκύλλει	σκύλλεται	σκύλλεσθον	σκύλλεσθον	σκυλλόμεθᾰ	σκύλλεσθε	σκύλλονται
	subjunctive	σκύλλωμαι	σκύλλῃ	σκύλληται	σκύλλησθον	σκύλλησθον	σκυλλώμεθᾰ	σκύλλησθε	σκύλλωνται
	optative	σκυλλοίμην	σκύλλοιο	σκύλλοιτο	σκύλλοισθον	σκυλλοίσθην	σκυλλοίμεθᾰ	σκύλλοισθε	σκύλλοιντο
	imperative		σκύλλου	σκυλλέσθω	σκύλλεσθον	σκυλλέσθων		σκύλλεσθε	σκυλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σκύλλειν				σκύλλεσθαι
participle	m	σκύλλων				σκυλλόμενος
	f	σκύλλουσᾰ				σκυλλομένη
	n	σκῦλλον				σκυλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔσκυλλον, ἐσκυλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσκυλλον	ἔσκυλλες	ἔσκυλλε(ν)	ἐσκύλλετον	ἐσκυλλέτην	ἐσκύλλομεν	ἐσκύλλετε	ἔσκυλλον
middle/ passive	indicative	ἐσκυλλόμην	ἐσκύλλου	ἐσκύλλετο	ἐσκύλλεσθον	ἐσκυλλέσθην	ἐσκυλλόμεθᾰ	ἐσκύλλεσθε	ἐσκύλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σκῡλήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σκῡλήσομαι	σκῡλήσῃ, σκῡλήσει	σκῡλήσεται	σκῡλήσεσθον	σκῡλήσεσθον	σκῡλησόμεθᾰ	σκῡλήσεσθε	σκῡλήσονται
	optative	σκῡλησοίμην	σκῡλήσοιο	σκῡλήσοιτο	σκῡλήσοισθον	σκῡλησοίσθην	σκῡλησοίμεθᾰ	σκῡλήσοισθε	σκῡλήσοιντο
					middle
infinitive					σκῡλήσεσθαι
participle	m				σκῡλησόμενος
	f				σκῡλησομένη
	n				σκῡλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔσκῡλᾰ, ἐσκῡλᾰ́μην, ἐσκῡ́λην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσκῡλᾰ	ἔσκῡλᾰς	ἔσκῡλε(ν)	ἐσκῡ́λᾰτον	ἐσκῡλᾰ́την	ἐσκῡ́λᾰμεν	ἐσκῡ́λᾰτε	ἔσκῡλᾰν
	subjunctive	σκῡ́λω	σκῡ́λῃς	σκῡ́λῃ	σκῡ́λητον	σκῡ́λητον	σκῡ́λωμεν	σκῡ́λητε	σκῡ́λωσῐ(ν)
	optative	σκῡ́λαιμῐ	σκῡ́λειᾰς, σκῡ́λαις	σκῡ́λειε(ν), σκῡ́λαι	σκῡ́λαιτον	σκῡλαίτην	σκῡ́λαιμεν	σκῡ́λαιτε	σκῡ́λειᾰν, σκῡ́λαιεν
	imperative		σκῦλον	σκῡλᾰ́τω	σκῡ́λᾰτον	σκῡλᾰ́των		σκῡ́λᾰτε	σκῡλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσκῡλᾰ́μην	ἐσκῡ́λω	ἐσκῡ́λᾰτο	ἐσκῡ́λᾰσθον	ἐσκῡλᾰ́σθην	ἐσκῡλᾰ́μεθᾰ	ἐσκῡ́λᾰσθε	ἐσκῡ́λᾰντο
	subjunctive	σκῡ́λωμαι	σκῡ́λῃ	σκῡ́ληται	σκῡ́λησθον	σκῡ́λησθον	σκῡλώμεθᾰ	σκῡ́λησθε	σκῡ́λωνται
	optative	σκῡλαίμην	σκῡ́λαιο	σκῡ́λαιτο	σκῡ́λαισθον	σκῡλαίσθην	σκῡλαίμεθᾰ	σκῡ́λαισθε	σκῡ́λαιντο
	imperative		σκῦλαι	σκῡλᾰ́σθω	σκῡ́λᾰσθον	σκῡλᾰ́σθων		σκῡ́λᾰσθε	σκῡλᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσκῡ́λην	ἐσκῡ́λης	ἐσκῡ́λη	ἐσκῡ́λητον	ἐσκῡλήτην	ἐσκῡ́λημεν	ἐσκῡ́λητε	ἐσκῡ́λησᾰν
	subjunctive	σκῡλῶ	σκῡλῇς	σκῡλῇ	σκῡλῆτον	σκῡλῆτον	σκῡλῶμεν	σκῡλῆτε	σκῡλῶσῐ(ν)
	optative	σκῡλείην	σκῡλείης	σκῡλείη	σκῡλεῖτον, σκῡλείητον	σκῡλείτην, σκῡλειήτην	σκῡλεῖμεν, σκῡλείημεν	σκῡλεῖτε, σκῡλείητε	σκῡλεῖεν, σκῡλείησᾰν
	imperative		σκῡ́ληθῐ	σκῡλήτω	σκῡ́λητον	σκῡλήτων		σκῡ́λητε	σκῡλέντων
		active			middle		passive
infinitive		σκῦλαι			σκῡ́λᾰσθαι		σκῡλῆναι
participle	m	σκῡ́λᾱς			σκῡλᾰ́μενος		σκῡλείς
	f	σκῡ́λᾱσᾰ			σκῡλᾰμένη		σκῡλεῖσᾰ
	n	σκῦλᾰν			σκῡλᾰ́μενον		σκῡλέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσκῡ́λθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐσκῡ́λθην	ἐσκῡ́λθης	ἐσκῡ́λθη	ἐσκῡ́λθητον	ἐσκῡλθήτην	ἐσκῡ́λθημεν	ἐσκῡ́λθητε	ἐσκῡ́λθησᾰν
	subjunctive	σκῡλθῶ	σκῡλθῇς	σκῡλθῇ	σκῡλθῆτον	σκῡλθῆτον	σκῡλθῶμεν	σκῡλθῆτε	σκῡλθῶσῐ(ν)
	optative	σκῡλθείην	σκῡλθείης	σκῡλθείη	σκῡλθεῖτον, σκῡλθείητον	σκῡλθείτην, σκῡλθειήτην	σκῡλθεῖμεν, σκῡλθείημεν	σκῡλθεῖτε, σκῡλθείητε	σκῡλθεῖεν, σκῡλθείησᾰν
	imperative		σκῡ́λθητῐ	σκῡλθήτω	σκῡ́λθητον	σκῡλθήτων		σκῡ́λθητε	σκῡλθέντων
							passive
infinitive							σκῡλθῆναι
participle	m						σκῡλθείς
	f						σκῡλθεῖσᾰ
	n						σκῡλθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔσκῡλμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἔσκῡλμαι	ἔσκῡλσαι	ἔσκῡλται	ἔσκῡλθον	ἔσκῡλθον	ἐσκῡ́λμεθᾰ	ἔσκῡλθε	ἐσκῡ́λᾰται
	subjunctive	ἐσκῡλμένος ὦ	ἐσκῡλμένος ᾖς	ἐσκῡλμένος ᾖ	ἐσκῡλμένω ἦτον	ἐσκῡλμένω ἦτον	ἐσκῡλμένοι ὦμεν	ἐσκῡλμένοι ἦτε	ἐσκῡλμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσκῡλμένος εἴην	ἐσκῡλμένος εἴης	ἐσκῡλμένος εἴη	ἐσκῡλμένω εἴητον/εἶτον	ἐσκῡλμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσκῡλμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσκῡλμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσκῡλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔσκῡλσο	ἐσκῡ́λθω	ἔσκῡλθον	ἐσκῡ́λθων		ἔσκῡλθε	ἐσκῡ́λθων
infinitive						ἐσκῦλθαι
participle	m					ἐσκῡλμένος
	f					ἐσκῡλμένη
	n					ἐσκῡλμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐσκῡ́λμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐσκῡ́λμην	ἔσκῡλσο	ἔσκῡλτο	ἔσκῡλθον	ἐσκῡ́λθην	ἐσκῡ́λμεθᾰ	ἔσκῡλθε	ἐσκῡ́λᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποσκύλλω (aposkúllō)
• ἐπισκύλλω (episkúllō)
• προσκύλλω (proskúllō)
• συνσκύλλομαι (sunskúllomai)

 

Related terms

• ἄσκυλτος (áskultos)
• κoσκυλμάτια n pl (koskulmátia)
• σκῦλα n pl (skûla)
• σκυλεία f (skuleía)
• σκυλεύω (skuleúō)
• σκύλμα n (skúlma)
• σκυλμός m (skulmós)
• σκυλμώδης (skulmṓdēs)
• σκυλοδεψέω (skulodepséō)
• σκύλος n (skúlos)
• σκυλοφόρος (skulophóros)
• σκύλσις f (skúlsis)
• σκυλτικός (skultikós)

References

• “σκύλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκύλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4660 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1361