στρατόπεδον

Ancient Greek

Etymology

From στρατός (stratós, “army”) +‎ πέδον (pédon, “ground”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stra.tó.pe.don/ → /straˈto.pe.ðon/ → /straˈto.pe.ðon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stra.tó.pe.don/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /straˈto.pe.don/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /straˈto.pe.ðon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /straˈto.pe.ðon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /straˈto.pe.ðon/

Noun

στρᾰτόπεδον • (stratópedon) n (genitive στρᾰτοπέδου); second declension

1. camp, encampment, campsite
2. host, army

Inflection

Second declension of τὸ στρᾰτόπεδον; τοῦ στρᾰτοπέδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ στρᾰτόπεδον tò stratópedon	τὼ στρᾰτοπέδω tṑ stratopédō	τᾰ̀ στρᾰτόπεδᾰ tà stratópeda
Genitive	τοῦ στρᾰτοπέδου toû stratopédou	τοῖν στρᾰτοπέδοιν toîn stratopédoin	τῶν στρᾰτοπέδων tôn stratopédōn
Dative	τῷ στρᾰτοπέδῳ tôi stratopédōi	τοῖν στρᾰτοπέδοιν toîn stratopédoin	τοῖς στρᾰτοπέδοις toîs stratopédois
Accusative	τὸ στρᾰτόπεδον tò stratópedon	τὼ στρᾰτοπέδω tṑ stratopédō	τᾰ̀ στρᾰτόπεδᾰ tà stratópeda
Vocative	στρᾰτόπεδον stratópedon	στρᾰτοπέδω stratopédō	στρᾰτόπεδᾰ stratópeda
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: στρατόπεδο (stratópedo)

Further reading

• “στρατόπεδον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “στρατόπεδον”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• στρατόπεδον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • army idem, page 40.
  • barrack idem, page 63.
  • bivouac idem, page 80.
  • camp idem, page 110.
  • encampment idem, page 270.
  • host idem, page 407.