συνοικία

Ancient Greek

Etymology

From σύνοικος (súnoikos, “dwelling in the same house”) +‎ -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā), the former from συν- (sun-) +‎ οἶκος (oîkos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.noi̯.kí.aː/ → /sy.nyˈci.a/ → /si.niˈci.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.noi̯.kí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nyˈki.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nyˈci.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.nyˈci.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.niˈci.a/

Noun

σῠνοικῐ́ᾱ • (sŭnoikĭ́ā) f (genitive σῠνοικῐ́ᾱς); first declension

1. body of people living together, community, settlement
2. house in which several families live, tenement
3. storeroom, outhouse, backroom

Inflection

First declension of ἡ σῠνοικῐ́ᾱ; τῆς σῠνοικῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῠνοικῐ́ᾱ hē sŭnoikĭ́ā	τὼ σῠνοικῐ́ᾱ tṑ sŭnoikĭ́ā	αἱ σῠνοικῐ́αι hai sŭnoikĭ́ai
Genitive	τῆς σῠνοικῐ́ᾱς tês sŭnoikĭ́ās	τοῖν σῠνοικῐ́αιν toîn sŭnoikĭ́ain	τῶν σῠνοικῐῶν tôn sŭnoikĭôn
Dative	τῇ σῠνοικῐ́ᾳ têi sŭnoikĭ́āi	τοῖν σῠνοικῐ́αιν toîn sŭnoikĭ́ain	ταῖς σῠνοικῐ́αις taîs sŭnoikĭ́ais
Accusative	τὴν σῠνοικῐ́ᾱν tḕn sŭnoikĭ́ān	τὼ σῠνοικῐ́ᾱ tṑ sŭnoikĭ́ā	τᾱ̀ς σῠνοικῐ́ᾱς tā̀s sŭnoikĭ́ās
Vocative	σῠνοικῐ́ᾱ sŭnoikĭ́ā	σῠνοικῐ́ᾱ sŭnoikĭ́ā	σῠνοικῐ́αι sŭnoikĭ́ai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: συνοικία (synoikía)

Further reading

• “συνοικία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συνοικία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• συνοικία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Noun

συνοικία • (synoikía) f (plural συνοικίες)

1. district, quarter, neighbourhood (of town)

Declension

Declension of συνοικία

	singular	plural
nominative	συνοικία (synoikía)	συνοικίες (synoikíes)
genitive	συνοικίας (synoikías)	συνοικιών (synoikión)
accusative	συνοικία (synoikía)	συνοικίες (synoikíes)
vocative	συνοικία (synoikía)	συνοικίες (synoikíes)