σύνορο

Greek

Alternative forms

• σύνορον (sýnoron) — Katharevousa

Etymology

From Byzantine Greek σῠ́νορον (súnoron, “border, boundary, limit”) from Koine Greek σῠ́νορος (súnoros, “conterminous with, neighboring, bordering”), equivalent to συν- (syn-, “with”) +‎ όριο (ório, “boundary”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsi.no.ro/
• Hyphenation: σύ‧νο‧ρο

Noun

σύνορο • (sýnoro) n (plural σύνορα)

1. border, boundary, limit, dividing line
2. (in the plural) borders; the border, common border area; borderzone, borderland; frontier

   Τουρκικό τεθωρακισμένο προσπαθεί με σχοινί να ρίξει τον φράχτη στα σύνορα

   Tourkikó tethorakisméno prospatheí me schoiní na ríxei ton fráchti sta sýnora

   Turkish tank tries to knock over fence with rope at the border

Declension

Declension of σύνορο

	singular	plural
nominative	σύνορο •	σύνορα •
genitive	συνόρου •,  σύνορου •	συνόρων •
accusative	σύνορο •	σύνορα •
vocative	σύνορο •	σύνορα •

Synonyms

• όριο (ório), όριον (órion)

Related terms

• συνορεύω (synorévo, “to share a common border; abut, adjoin, be adjacent to”)
• συνοριοφύλακας (synoriofýlakas, “border guard”)

Further reading

“σύνορο”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998