τρανός

Greek

Inherited from Koine Greek τρανός (tranós), from Ancient Greek τρανής (tranḗs, “clear, distinct”).^[1] See τείρω (teírō).

τρανός • (tranós) m (feminine τρανή, neuter τρανό)

Declension of τρανός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τρανός •	τρανή •	τρανό •	τρανοί •	τρανές •	τρανά •
genitive	τρανού •	τρανής •	τρανού •	τρανών •	τρανών •	τρανών •
accusative	τρανό •	τρανή •	τρανό •	τρανούς •	τρανές •	τρανά •
vocative	τρανέ •	τρανή •	τρανό •	τρανοί •	τρανές •	τρανά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τρανός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τρανός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τρανότερος •	τρανότερη •	τρανότερο •	τρανότεροι •	τρανότερες •	τρανότερα •
genitive	τρανότερου •	τρανότερης •	τρανότερου •	τρανότερων •	τρανότερων •	τρανότερων •
accusative	τρανότερο •	τρανότερη •	τρανότερο •	τρανότερους •	τρανότερες •	τρανότερα •
vocative	τρανότερε •	τρανότερη •	τρανότερο •	τρανότεροι •	τρανότερες •	τρανότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τρανότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
Absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τρανότατος •	τρανότατη •	τρανότατο •	τρανότατοι •	τρανότατες •	τρανότατα •
genitive	τρανότατου •	τρανότατης •	τρανότατου •	τρανότατων •	τρανότατων •	τρανότατων •
accusative	τρανότατο •	τρανότατη •	τρανότατο •	τρανότατους •	τρανότατες •	τρανότατα •
vocative	τρανότατε •	τρανότατη •	τρανότατο •	τρανότατοι •	τρανότατες •	τρανότατα •

^ τρανός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language