τρυπάω

Ancient Greek

Etymology

Perhaps from Proto-Indo-European *trewH-p-, a p-extension of a putative *trewH- (“to rub”), and cognate with τρύω (trúō, “to wear down”) and Proto-Slavic *tryti (“to rub”). A connection with Lithuanian trupė́ti (“to crumble”) is less likely.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tryː.pá.ɔː/ → /tryˈpa.o/ → /triˈpa.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tryː.pá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tryˈpa.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tryˈpa.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tryˈpa.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /triˈpa.o/

Verb

τρῡπάω • (trūpáō)

1. to bore, pierce through
2. to force through

Conjugation

   Present: τρῡπᾰ́ω, τρῡπᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῡπᾰ́ω	τρῡπᾰ́εις	τρῡπᾰ́ει	τρῡπᾰ́ετον	τρῡπᾰ́ετον	τρῡπᾰ́ομεν	τρῡπᾰ́ετε	τρῡπᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	τρῡπᾰ́ω	τρῡπᾰ́ῃς	τρῡπᾰ́ῃ	τρῡπᾰ́ητον	τρῡπᾰ́ητον	τρῡπᾰ́ωμεν	τρῡπᾰ́ητε	τρῡπᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	τρῡπᾰ́οιμῐ	τρῡπᾰ́οις	τρῡπᾰ́οι	τρῡπᾰ́οιτον	τρῡπᾰοίτην	τρῡπᾰ́οιμεν	τρῡπᾰ́οιτε	τρῡπᾰ́οιεν
	imperative		τρῡ́πᾰε	τρῡπᾰέτω	τρῡπᾰ́ετον	τρῡπᾰέτων		τρῡπᾰ́ετε	τρῡπᾰόντων
middle/ passive	indicative	τρῡπᾰ́ομαι	τρῡπᾰ́ῃ, τρῡπᾰ́ει	τρῡπᾰ́εται	τρῡπᾰ́εσθον	τρῡπᾰ́εσθον	τρῡπᾰόμεθᾰ	τρῡπᾰ́εσθε	τρῡπᾰ́ονται
	subjunctive	τρῡπᾰ́ωμαι	τρῡπᾰ́ῃ	τρῡπᾰ́ηται	τρῡπᾰ́ησθον	τρῡπᾰ́ησθον	τρῡπᾰώμεθᾰ	τρῡπᾰ́ησθε	τρῡπᾰ́ωνται
	optative	τρῡπᾰοίμην	τρῡπᾰ́οιο	τρῡπᾰ́οιτο	τρῡπᾰ́οισθον	τρῡπᾰοίσθην	τρῡπᾰοίμεθᾰ	τρῡπᾰ́οισθε	τρῡπᾰ́οιντο
	imperative		τρῡπᾰ́ου	τρῡπᾰέσθω	τρῡπᾰ́εσθον	τρῡπᾰέσθων		τρῡπᾰ́εσθε	τρῡπᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρῡπᾰ́ειν				τρῡπᾰ́εσθαι
participle	m	τρῡπᾰ́ων				τρῡπᾰόμενος
	f	τρῡπᾰ́ουσᾰ				τρῡπᾰομένη
	n	τρῡπᾰ́ον				τρῡπᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: τρῡπῶ, τρῡπῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῡπῶ	τρῡπᾷς	τρῡπᾷ	τρῡπᾶτον	τρῡπᾶτον	τρῡπῶμεν	τρῡπᾶτε	τρῡπῶσῐ(ν)
	subjunctive	τρῡπῶ	τρῡπᾷς	τρῡπᾷ	τρῡπᾶτον	τρῡπᾶτον	τρῡπῶμεν	τρῡπᾶτε	τρῡπῶσῐ(ν)
	optative	τρῡπῴην, τρῡπῷμῐ	τρῡπῴης, τρῡπῷς	τρῡπῴη, τρῡπῷ	τρῡπῷτον, τρῡπῴητον	τρῡπῴτην, τρῡπῳήτην	τρῡπῷμεν, τρῡπῴημεν	τρῡπῷτε, τρῡπῴητε	τρῡπῷεν, τρῡπῴησᾰν
	imperative		τρῡ́πᾱ	τρῡπᾱ́τω	τρῡπᾶτον	τρῡπᾱ́των		τρῡπᾶτε	τρῡπώντων
middle/ passive	indicative	τρῡπῶμαι	τρῡπᾷ	τρῡπᾶται	τρῡπᾶσθον	τρῡπᾶσθον	τρῡπώμεθᾰ	τρῡπᾶσθε	τρῡπῶνται
	subjunctive	τρῡπῶμαι	τρῡπᾷ	τρῡπᾶται	τρῡπᾶσθον	τρῡπᾶσθον	τρῡπώμεθᾰ	τρῡπᾶσθε	τρῡπῶνται
	optative	τρῡπῴμην	τρῡπῷο	τρῡπῷτο	τρῡπῷσθον	τρῡπῴσθην	τρῡπῴμεθᾰ	τρῡπῷσθε	τρῡπῷντο
	imperative		τρῡπῶ	τρῡπᾱ́σθω	τρῡπᾶσθον	τρῡπᾱ́σθων		τρῡπᾶσθε	τρῡπᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		τρῡπᾶν				τρῡπᾶσθαι
participle	m	τρῡπῶν				τρῡπώμενος
	f	τρῡπῶσᾰ				τρῡπωμένη
	n	τρῡπῶν				τρῡπώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐτρῡ́πᾰον, ἐτρῡπᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρῡ́πᾰον	ἐτρῡ́πᾰες	ἐτρῡ́πᾰε(ν)	ἐτρῡπᾰ́ετον	ἐτρῡπᾰέτην	ἐτρῡπᾰ́ομεν	ἐτρῡπᾰ́ετε	ἐτρῡ́πᾰον
middle/ passive	indicative	ἐτρῡπᾰόμην	ἐτρῡπᾰ́ου	ἐτρῡπᾰ́ετο	ἐτρῡπᾰ́εσθον	ἐτρῡπᾰέσθην	ἐτρῡπᾰόμεθᾰ	ἐτρῡπᾰ́εσθε	ἐτρῡπᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐτρῡ́πων, ἐτρῡπώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρῡ́πων	ἐτρῡ́πᾱς	ἐτρῡ́πᾱ	ἐτρῡπᾶτον	ἐτρῡπᾱ́την	ἐτρῡπῶμεν	ἐτρῡπᾶτε	ἐτρῡ́πων
middle/ passive	indicative	ἐτρῡπώμην	ἐτρῡπῶ	ἐτρῡπᾶτο	ἐτρῡπᾶσθον	ἐτρῡπᾱ́σθην	ἐτρῡπώμεθᾰ	ἐτρῡπᾶσθε	ἐτρῡπῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτρῡ́πησᾰ, ἐτρῡπησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρῡ́πησᾰ	ἐτρῡ́πησᾰς	ἐτρῡ́πησε(ν)	ἐτρῡπήσᾰτον	ἐτρῡπησᾰ́την	ἐτρῡπήσᾰμεν	ἐτρῡπήσᾰτε	ἐτρῡ́πησᾰν
	subjunctive	τρῡπήσω	τρῡπήσῃς	τρῡπήσῃ	τρῡπήσητον	τρῡπήσητον	τρῡπήσωμεν	τρῡπήσητε	τρῡπήσωσῐ(ν)
	optative	τρῡπήσαιμῐ	τρῡπήσειᾰς, τρῡπήσαις	τρῡπήσειε(ν), τρῡπήσαι	τρῡπήσαιτον	τρῡπησαίτην	τρῡπήσαιμεν	τρῡπήσαιτε	τρῡπήσειᾰν, τρῡπήσαιεν
	imperative		τρῡ́πησον	τρῡπησᾰ́τω	τρῡπήσᾰτον	τρῡπησᾰ́των		τρῡπήσᾰτε	τρῡπησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτρῡπησᾰ́μην	ἐτρῡπήσω	ἐτρῡπήσᾰτο	ἐτρῡπήσᾰσθον	ἐτρῡπησᾰ́σθην	ἐτρῡπησᾰ́μεθᾰ	ἐτρῡπήσᾰσθε	ἐτρῡπήσᾰντο
	subjunctive	τρῡπήσωμαι	τρῡπήσῃ	τρῡπήσηται	τρῡπήσησθον	τρῡπήσησθον	τρῡπησώμεθᾰ	τρῡπήσησθε	τρῡπήσωνται
	optative	τρῡπησαίμην	τρῡπήσαιο	τρῡπήσαιτο	τρῡπήσαισθον	τρῡπησαίσθην	τρῡπησαίμεθᾰ	τρῡπήσαισθε	τρῡπήσαιντο
	imperative		τρῡ́πησαι	τρῡπησᾰ́σθω	τρῡπήσᾰσθον	τρῡπησᾰ́σθων		τρῡπήσᾰσθε	τρῡπησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		τρῡπῆσαι			τρῡπήσᾰσθαι
participle	m	τρῡπήσᾱς			τρῡπησᾰ́μενος
	f	τρῡπήσᾱσᾰ			τρῡπησᾰμένη
	n	τρῡπῆσᾰν			τρῡπησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τετρῡ́πηκᾰ, τετρῡ́πημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τετρῡ́πηκᾰ	τετρῡ́πηκᾰς	τετρῡ́πηκε(ν)	τετρῡπήκᾰτον	τετρῡπήκᾰτον	τετρῡπήκᾰμεν	τετρῡπήκᾰτε	τετρῡπήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρῡπήκω	τετρῡπήκῃς	τετρῡπήκῃ	τετρῡπήκητον	τετρῡπήκητον	τετρῡπήκωμεν	τετρῡπήκητε	τετρῡπήκωσῐ(ν)
	optative	τετρῡπήκοιμῐ, τετρῡπηκοίην	τετρῡπήκοις, τετρῡπηκοίης	τετρῡπήκοι, τετρῡπηκοίη	τετρῡπήκοιτον	τετρῡπηκοίτην	τετρῡπήκοιμεν	τετρῡπήκοιτε	τετρῡπήκοιεν
	imperative		τετρῡ́πηκε	τετρῡπηκέτω	τετρῡπήκετον	τετρῡπηκέτων		τετρῡπήκετε	τετρῡπηκόντων
middle/ passive	indicative	τετρῡ́πημαι	τετρῡ́πησαι	τετρῡ́πηται	τετρῡ́πησθον	τετρῡ́πησθον	τετρῡπήμεθᾰ	τετρῡ́πησθε	τετρῡ́πηνται
	subjunctive	τετρῡπημένος ὦ	τετρῡπημένος ᾖς	τετρῡπημένος ᾖ	τετρῡπημένω ἦτον	τετρῡπημένω ἦτον	τετρῡπημένοι ὦμεν	τετρῡπημένοι ἦτε	τετρῡπημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετρῡπημένος εἴην	τετρῡπημένος εἴης	τετρῡπημένος εἴη	τετρῡπημένω εἴητον/εἶτον	τετρῡπημένω εἰήτην/εἴτην	τετρῡπημένοι εἴημεν/εἶμεν	τετρῡπημένοι εἴητε/εἶτε	τετρῡπημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τετρῡ́πησο	τετρῡπήσθω	τετρῡ́πησθον	τετρῡπήσθων		τετρῡ́πησθε	τετρῡπήσθων
		active				middle/passive
infinitive		τετρῡπηκέναι				τετρῡπῆσθαι
participle	m	τετρῡπηκώς				τετρῡπημένος
	f	τετρῡπηκυῖᾰ				τετρῡπημένη
	n	τετρῡπηκός				τετρῡπημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτετρῡπήκειν, ἐτετρῡπήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετρῡπήκειν, ἐτετρῡπήκη	ἐτετρῡπήκεις, ἐτετρῡπήκης	ἐτετρῡπήκει(ν)	ἐτετρῡπήκετον	ἐτετρῡπηκέτην	ἐτετρῡπήκεμεν	ἐτετρῡπήκετε	ἐτετρῡπήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετρῡπήμην	ἐτετρῡ́πησο	ἐτετρῡ́πητο	ἐτετρῡ́πησθον	ἐτετρῡπήσθην	ἐτετρῡπήμεθᾰ	ἐτετρῡ́πησθε	ἐτετρῡ́πηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• τρῦπα (trûpa, “hole”)
• τρῡ́πανον (trū́panon, “borer, trepan”)
• τρῡπητής (trūpētḗs, “borer”)
  • → Translingual: Trypeta

Descendants

• Greek: τρυπάω (trypáo), τρυπώ (trypó) — slightly more formal

Further reading

• “τρυπάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τρυπάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τρυπάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τρυπάω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “τρυπάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Alternative forms

• τρυπώ (trypó) — slightly more formal

Etymology

From the modern τρυπώ (trypó), τρυπ- + -άω, from Ancient Greek τρῡπῶ (trūpô), contracted form of τρῡπάω (trūpáō).

Pronunciation

• IPA^(key): /tɾiˈpa.o/
• Hyphenation: τρυ‧πά‧ω

Verb

τρυπάω • (trypáo) / τρυπώ (past τρύπησα, passive τρυπιέμαι, p‑past τρυπήθηκα, ppp τρυπημένος)

1. to pierce, puncture, drill, prick (make a hole in)

Conjugation

τρυπάω / τρυπώ, τρυπιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τρυπάω, τρυπώ	τρυπήσω	τρυπιέμαι	τρυπηθώ
2 sg	τρυπάς	τρυπήσεις	τρυπιέσαι	τρυπηθείς
3 sg	τρυπάει, τρυπά	τρυπήσει	τρυπιέται	τρυπηθεί
1 pl	τρυπάμε, τρυπούμε	τρυπήσουμε, [‑ομε]	τρυπιόμαστε	τρυπηθούμε
2 pl	τρυπάτε	τρυπήσετε	τρυπιέστε, (‑ιόσαστε)	τρυπηθείτε
3 pl	τρυπάνε, τρυπάν, τρυπούν(ε)	τρυπήσουν(ε)	τρυπιούνται, (‑ιόνται)	τρυπηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τρυπούσα, τρύπαγα	τρύπησα	τρυπιόμουν(α)	τρυπήθηκα
2 sg	τρυπούσες, τρύπαγες	τρύπησες	τρυπιόσουν(α)	τρυπήθηκες
3 sg	τρυπούσε, τρύπαγε	τρύπησε	τρυπιόταν(ε)	τρυπήθηκε
1 pl	τρυπούσαμε, τρυπάγαμε	τρυπήσαμε	τρυπιόμασταν, (‑ιόμαστε)	τρυπηθήκαμε
2 pl	τρυπούσατε, τρυπάγατε	τρυπήσατε	τρυπιόσασταν, (‑ιόσαστε)	τρυπηθήκατε
3 pl	τρυπούσαν(ε), τρύπαγαν, (τρυπάγανε)	τρύπησαν, τρυπήσαν(ε)	τρυπιόνταν(ε), τρυπιόντουσαν, τρυπιούνταν	τρυπήθηκαν, τρυπηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τρυπάω, θα τρυπώ ➤	θα τρυπήσω ➤	θα τρυπιέμαι ➤	θα τρυπηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τρυπάς, …	θα τρυπήσεις, …	θα τρυπιέσαι, …	θα τρυπηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τρυπήσει   έχω, έχεις, … τρυπημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τρυπηθεί   είμαι, είσαι, … τρυπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τρυπήσει   είχα, είχες, … τρυπημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τρυπηθεί   ήμουν, ήσουν, … τρυπημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τρυπήσει   θα έχω, θα έχεις, … τρυπημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τρυπηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … τρυπημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τρύπα, τρύπαγε	τρύπησε, τρύπα	—	τρυπήσου
2 pl	τρυπάτε	τρυπήστε	τρυπιέστε	τρυπηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τρυπώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τρυπήσει ➤		τρυπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	τρυπήσει		τρυπηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

and see their related words

• αξετρύπωτος (axetrýpotos)
• ατρύπητος (atrýpitos)
• ατρύπωτος (atrýpotos)
• γεωτρύπανο (geotrýpano)
• διατρυπώ (diatrypó, “mpale, transpierce”)
• κατατρυπάω (katatrypáo), κατατρυπώ (katatrypó)
• ξετρυπώνω (xetrypóno)
• τρύπα f (trýpa, “hole”)
• τρυπάνι n (trypáni, “drill”) (tool)
• τρύπημα n (trýpima, “drilling, puncture”)
• τρυπητήρι n (trypitíri)
• τρυπητό n (trypitó, “strainer, colander”)
• τρυπητός (trypitós, “slotted”)
• τρύπιος (trýpios, “pitted, holey”)
• τρυποκάρυδος m (trypokárydos)
• τρύπωμα n (trýpoma)
• τρυπώνω (trypóno, “tack”)