χαζός

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish حظ (haz) from Arabic حَظّ (ḥaẓẓ).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaˈzos/

Adjective

χαζός • (chazós) m (feminine χαζή, neuter χαζό)

1. unintelligent
2. silly, daft, simple

Declension

Declension of χαζός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χαζός •	χαζή •	χαζό •	χαζοί •	χαζές •	χαζά •
genitive	χαζού •	χαζής •	χαζού •	χαζών •	χαζών •	χαζών •
accusative	χαζό •	χαζή •	χαζό •	χαζούς •	χαζές •	χαζά •
vocative	χαζέ •	χαζή •	χαζό •	χαζοί •	χαζές •	χαζά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαζός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαζός, etc.)

Synonyms

• κουτός (koutós, “dumb”)

Antonyms

• έξυπνος (éxypnos, “clever”)

See also

• χάζι (cházi)
• χαζεύω (chazévo)