белги

Kumyk

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi)

1. sign, icon
2. mark
3. symptom
4. line, borderline
5. signal
6. a man's gift to his betrothed one
7. document, certificate

Declension

Declension of белги (belgi)

	Singular	Plural
nominative	белги (belgi)	белгилер (belgiler)
accusative	белгини (belgini)	белгилени (belgileni)
dative	белгиге (belgige)	белгилеге (belgilege)
locative	белгиде (belgide)	белгилерде (belgilerde)
ablative	белгиден (belgiden)	белгилерден (belgilerden)
genitive	белгини (belgini)	белгилени (belgileni)

Possessive forms of белги (belgi)

1sg	Singular	Plural
nominative	белгиим (belgiim)	белгилерим (belgilerim)
accusative	белгиимни (belgiimni)	белгилеримни (belgilerimni)
dative	белгиимге (belgiimge)	белгилериме (belgilerime)
locative	белгиимде (belgiimde)	белгилеримде (belgilerimde)
ablative	белгиимден (belgiimden)	белгилеримден (belgilerimden)
genitive	белгиимни (belgiimni)	белгилеримни (belgilerimni)
1pl	Singular	Plural
nominative	белгиибиз (belgiibiz)	белгилерибиз (belgileribiz)
accusative	белгиибизни (belgiibizni)	белгилерибизни (belgileribizni)
dative	белгиибизге (belgiibizge)	белгилерибизге (belgileribizge)
locative	белгиибизде (belgiibizde)	белгилерибизде (belgileribizde)
ablative	белгиибизден (belgiibizden)	белгилерибизден (belgileribizden)
genitive	белгиибизни (belgiibizni)	белгилерибизни (belgileribizni)
2sg	Singular	Plural
nominative	белгиинг (belgiiñ)	белгилеринг (belgileriñ)
accusative	белгиингни (belgiiñni)	белгилерингни (belgileriñni)
dative	белгиинге (belgiiñe)	белгилеринге (belgileriñe)
locative	белгиингде (belgiiñde)	белгилерингде (belgileriñde)
ablative	белгиингден (belgiiñden)	белгилерингден (belgileriñden)
genitive	белгиингни (belgiiñni)	белгилерингни (belgileriñni)
2pl	Singular	Plural
nominative	белгиигиз (belgiigiz)	белгилеригиз (belgilerigiz)
accusative	белгиигизни (belgiigizni)	белгилеригизни (belgilerigizni)
dative	белгиигизге (belgiigizge)	белгилеригизге (belgilerigizge)
locative	белгиигизде (belgiigizde)	белгилеригизде (belgilerigizde)
ablative	белгиигизден (belgiigizden)	белгилерибизден (belgileribizden)
genitive	белгиигизни (belgiigizni)	белгилеригизни (belgilerigizni)
3	Singular	Plural
nominative	белгии (belgii)	белгилери (belgileri)
accusative	белгиин (belgiin)	белгилерин (belgilerin)
dative	белгиине (belgiine)	белгилерине (belgilerine)
locative	белгиинде (belgiinde)	белгилеринде (belgilerinde)
ablative	белгиинден (belgiinden)	белгилеринден (belgilerinden)
genitive	белгиини (belgiini)	белгилерини (belgilerini)

Further reading

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “белги”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi) (Arabic spelling بەلگى)

1. sign, mark

Derived terms

• белгилөө (belgilöö, “to place mark”)

Nogai

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi)

1. sign, mark

References

• N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “белги”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ [Nogai-Russian Dictionary], Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi)

1. sign,
2. mark
3. token

Derived terms

• белгилеер (belgileer)

References

Räsänen, Martti (1969) Versuch eines etymologischen Wörterbuchs der Türksprachen (in German), Helsinki: Suomalais-ugrilainen seura, page 69