бичува
Macedonian
editEtymology
editInherited from Proto-Slavic *bičevati.
Pronunciation
editVerb
editбичува • (bičuva) third-singular present, impf
- (transitive) to whip, lash
Conjugation
editConjugation of бичува (imperfective, present in -а)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | бичувал | — | adjectival participle | бичуван | ||
| feminine | бичувала | — | adverbial participle | бичувајќи | ||
| neuter | бичувало | — | verbal noun | бичување | ||
| plural | бичувале | — | perfect participle | бичувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | бичувам | бичував | — | — | ||
| 2nd singular | бичуваш | бичуваше | — | бичувај | ||
| 3rd singular | бичува | бичуваше | — | — | ||
| 1st plural | бичуваме | бичувавме | — | — | ||
| 2nd plural | бичувате | бичувавте | — | бичувајте | ||
| 3rd plural | бичуваат | бичуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум бичувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам бичувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев бичувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав бичувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал бичувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе бичувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам бичувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе бичував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав бичувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум бичувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал бичувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би бичувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал бичувано | conditional of има + perfect participle | ||||