визнатися

Ukrainian

Etymology

From ви́знати (význaty) +‎ -ся (-sja)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʋɪznɐtesʲɐ]

• Audio:

  (file)

Verb

ви́знатися • (význatysja) pf (imperfective визнава́тися)

1. to acknowledge

Conjugation

Conjugation of ви́знатися, ви́знатись, ви́знаться (class 1a, perfective, reflexive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

perfective aspect
infinitive	ви́знатися, ви́знатись, ви́знаться význatysja, význatysʹ, význatʹsja
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	ви́знавшись význavšysʹ
	present tense	future tense
1st singular я	—	ви́знаюся, ви́знаюсь význajusja, význajusʹ
2nd singular ти	—	ви́знаєшся význaješsja
3rd singular він / вона / воно	—	ви́знається význajetʹsja
1st plural ми	—	ви́знаємся, ви́знаємося, ви́знаємось význajemsja, význajemosja, význajemosʹ
2nd plural ви	—	ви́знаєтеся, ви́знаєтесь význajetesja, význajetesʹ
3rd plural вони	—	ви́знаються význajutʹsja
imperative	singular	plural
first-person	—	ви́знаймося, ви́знаймось význajmosja, význajmosʹ
second-person	ви́знайся, ви́знайсь význajsja, význajsʹ	ви́знайтеся, ви́знайтесь význajtesja, význajtesʹ
past tense	singular	plural ми / ви / вони
masculine я / ти / він	ви́знався, ви́знавсь význavsja, význavsʹ	ви́зналися, ви́знались význalysja, význalysʹ
feminine я / ти / вона	ви́зналася, ви́зналась význalasja, význalasʹ
neuter воно	ви́зналося, ви́зналось význalosja, význalosʹ

References

• “визнатися”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)