дрзне

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dьrznǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdr̩znɛ]

Verb

дрзне • (drzne) third-singular present, pf

1. (intransitive) to dare

Conjugation

Conjugation of дрзне (perfective, present in -е)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	дрзнел	дрзнал	adjectival participle	—
feminine	дрзнела	дрзнала	adverbial participle	—
neuter	дрзнело	дрзнало	verbal noun	—
plural	дрзнеле	дрзнале	perfect participle	дрзнато
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	дрзнам	дрзнев	дрзнав	—
2nd singular	дрзнеш	дрзнеше	дрзна	дрзни
3rd singular	дрзне	дрзнеше	дрзна	—
1st plural	дрзнеме	дрзневме	дрзнавме	—
2nd plural	дрзнете	дрзневте	дрзнавте	дрзнете
3rd plural	дрзнат	дрзнеа	дрзнаа	—
Compound tenses
perfect	сум дрзнал		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам дрзнато		present of има + perfect participle
pluperfect	бев дрзнал		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав дрзнато		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал дрзнато		perfect of има + perfect participle
future	ќе дрзнам		ќе + present
има-future	ќе имам дрзнато		future of има + perfect participle
future in the past	ќе дрзнев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав дрзнато		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум дрзнел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал дрзнато		future reported of има + perfect participle
conditional	би дрзнал		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал дрзнато		conditional of има + perfect participle