начичка

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈnat͡ʃit͡ʃka]

Verb

начичка • (načička) third-singular present, pf (imperfective чичка)

1. (transitive, cumulative) to place several things too close too each other

Conjugation

Conjugation of начичка (perfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	начичкал	начичкал	adjectival participle	начичкан
feminine	начичкала	начичкала	adverbial participle	—
neuter	начичкало	начичкало	verbal noun	—
plural	начичкале	начичкале	perfect participle	начичкано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	начичкам	начичкав	начичкав	—
2nd singular	начичкаш	начичкаше	начичка	начичкај
3rd singular	начичка	начичкаше	начичка	—
1st plural	начичкаме	начичкавме	начичкавме	—
2nd plural	начичкате	начичкавте	начичкавте	начичкајте
3rd plural	начичкаат	начичкаа	начичкаа	—
Compound tenses
perfect	сум начичкал		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам начичкано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев начичкал		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав начичкано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал начичкано		perfect of има + perfect participle
future	ќе начичкам		ќе + present
има-future	ќе имам начичкано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе начичкав		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав начичкано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум начичкал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал начичкано		future reported of има + perfect participle
conditional	би начичкал		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал начичкано		conditional of има + perfect participle