обезличи

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɔˈbɛzlit͡ʃi]

Verb

обезличи • (obezliči) third-singular present, pf (imperfective обезличува)

1. (transitive) to disfigure
2. (transitive, privative) to deprive of one's individuality

Conjugation

Conjugation of обезличи (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	обезличел	обезличил	adjectival participle	обезличен
feminine	обезличела	обезличила	adverbial participle	—
neuter	обезличело	обезличило	verbal noun	—
plural	обезличеле	обезличиле	perfect participle	обезличено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	обезличам	обезличев	обезличив	—
2nd singular	обезличиш	обезличеше	обезличи	обезличи
3rd singular	обезличи	обезличеше	обезличи	—
1st plural	обезличиме	обезличевме	обезличивме	—
2nd plural	обезличите	обезличевте	обезличивте	обезличете
3rd plural	обезличат	обезличеа	обезличија	—
Compound tenses
perfect	сум обезличил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам обезличено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев обезличил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав обезличено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал обезличено		perfect of има + perfect participle
future	ќе обезличам		ќе + present
има-future	ќе имам обезличено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе обезличев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав обезличено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум обезличел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал обезличено		future reported of има + perfect participle
conditional	би обезличил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал обезличено		conditional of има + perfect participle