обезличува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɔbɛzˈlit͡ʃuva]

Verb

обезличува • (obezličuva) third-singular present, impf (perfective обезличи)

1. (transitive) to disfigure, deface
2. (transitive, privative) to deprive of one's individuality

Conjugation

Conjugation of обезличува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	обезличувал	—	adjectival participle	обезличуван
feminine	обезличувала	—	adverbial participle	обезличувајќи
neuter	обезличувало	—	verbal noun	обезличување
plural	обезличувале	—	perfect participle	обезличувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	обезличувам	обезличував	—	—
2nd singular	обезличуваш	обезличуваше	—	обезличувај
3rd singular	обезличува	обезличуваше	—	—
1st plural	обезличуваме	обезличувавме	—	—
2nd plural	обезличувате	обезличувавте	—	обезличувајте
3rd plural	обезличуваат	обезличуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум обезличувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам обезличувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев обезличувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав обезличувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал обезличувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе обезличувам		ќе + present
има-future	ќе имам обезличувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе обезличував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав обезличувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум обезличувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал обезличувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би обезличувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал обезличувано		conditional of има + perfect participle