обремени

Macedonian edit

Pronunciation edit

IPA^(key): [ɔˈbrɛmɛni]

Verb edit

обремени • (obremeni) third-singular present, pf (imperfective обременува)

(transitive) to burden

Conjugation edit

Conjugation of обремени (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	обременел	обременил	adjectival participle	обременет
feminine	обременела	обременила	adverbial participle	—
neuter	обременело	обременило	verbal noun	—
plural	обременеле	обремениле	perfect participle	обременето
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	обременам	обременев	обременив	—
2nd singular	обремениш	обременеше	обремени	обремени
3rd singular	обремени	обременеше	обремени	—
1st plural	обремениме	обременевме	обременивме	—
2nd plural	обремените	обременевте	обременивте	обременете
3rd plural	обременат	обременеа	обременија	—
Compound tenses
perfect	сум обременил		present of сум (except in the 3^rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам обременето		present of има + perfect participle
pluperfect	бев обременил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав обременето		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал обременето		perfect of има + perfect participle
future	ќе обременам		ќе + present
има-future	ќе имам обременето		future of има + perfect participle
future in the past	ќе обременев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав обременето		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум обременел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал обременето		future reported of има + perfect participle
conditional	би обременил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал обременето		conditional of има + perfect participle

Russian edit

Pronunciation edit

IPA^(key): [ɐbrʲɪmʲɪˈnʲi]

Verb edit

обремени́ • (obremení)

second-person singular imperative perfective of обремени́ть (obremenítʹ)