покори
Macedonian edit
Pronunciation edit
Verb edit
покори • (pokori) third-singular present, pf (imperfective покорува)
- (transitive) to subjugate, subdue
Conjugation edit
Conjugation of покори (perfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | покорел | покорил | adjectival participle | покорен | ||
| feminine | покорела | покорила | adverbial participle | — | ||
| neuter | покорело | покорило | verbal noun | — | ||
| plural | покореле | покориле | perfect participle | покорено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | покорам | покорев | покорив | — | ||
| 2nd singular | покориш | покореше | покори | покори | ||
| 3rd singular | покори | покореше | покори | — | ||
| 1st plural | покориме | покоревме | покоривме | — | ||
| 2nd plural | покорите | покоревте | покоривте | покорете | ||
| 3rd plural | покорат | покореа | покорија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум покорил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам покорено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев покорил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав покорено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал покорено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе покорам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам покорено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе покорев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав покорено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум покорел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал покорено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би покорил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал покорено | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian edit
Pronunciation edit
Verb edit
покори́ • (pokorí)
- second-person singular imperative perfective of покори́ть (pokorítʹ)