почине
Macedonian edit
Pronunciation edit
Verb edit
почине • (počine) third-singular present, pf (imperfective починува)
- (intransitive) to pass away, die
Conjugation edit
Conjugation of почине (perfective, present in -е)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | починел | починал | adjectival participle | починат | ||
| feminine | починела | починала | adverbial participle | — | ||
| neuter | починело | починало | verbal noun | — | ||
| plural | починеле | починале | perfect participle | починато | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | починам | починев | починав | — | ||
| 2nd singular | починеш | починеше | почина | почини | ||
| 3rd singular | почине | починеше | почина | — | ||
| 1st plural | починеме | починевме | починавме | — | ||
| 2nd plural | починете | починевте | починавте | починете | ||
| 3rd plural | починат | починеа | починаа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум починал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам починато | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев починал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав починато | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал починато | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе починам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам починато | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе починев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав починато | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум починел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал починато | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би починал | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал починато | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian edit
Pronunciation edit
Noun edit
почи́не • (počíne) m inan
- prepositional singular of почи́н (počín)