пригласить
Russian
editEtymology
editпри- (pri-) + гласи́ть (glasítʹ)
Pronunciation
editVerb
editпригласи́ть • (priglasítʹ) pf (imperfective приглаша́ть)
- to invite
Conjugation
editConjugation of пригласи́ть (class 4b perfective transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | пригласи́ть priglasítʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | пригласи́вший priglasívšij |
passive | — | приглашённый priglašónnyj |
adverbial | — | пригласи́в priglasív, пригласи́вши priglasívši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | приглашу́ priglašú |
2nd singular (ты) | — | пригласи́шь priglasíšʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | пригласи́т priglasít |
1st plural (мы) | — | пригласи́м priglasím |
2nd plural (вы) | — | пригласи́те priglasíte |
3rd plural (они́) | — | приглася́т priglasját |
imperative | singular | plural |
пригласи́ priglasí |
пригласи́те priglasíte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | пригласи́л priglasíl |
пригласи́ли priglasíli |
feminine (я/ты/она́) | пригласи́ла priglasíla | |
neuter (оно́) | пригласи́ло priglasílo |
Related terms
edit- приглаше́ние n (priglašénije)