се расфучи

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ ˈrasfut͡ʃi]

Verb

се расфучи • (se rasfuči) third-singular present, pf (imperfective се расфучува)

1. (reflexive with се, inchoative, intensive) to start blowing intensely (mostly of wind)

Conjugation

Conjugation of се расфучи (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се расфучел	се расфучил	adjectival participle	расфучен
feminine	се расфучела	се расфучила	adverbial participle	—
neuter	се расфучело	се расфучило	verbal noun	—
plural	се расфучеле	се расфучиле	perfect participle	расфучено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се расфучам	се расфучев	се расфучив	—
2nd singular	се расфучиш	се расфучеше	се расфучи	расфучи се
3rd singular	се расфучи	се расфучеше	се расфучи	—
1st plural	се расфучиме	се расфучевме	се расфучивме	—
2nd plural	се расфучите	се расфучевте	се расфучивте	расфучете се
3rd plural	се расфучат	се расфучеа	се расфучија	—
Compound tenses
perfect	сум се расфучил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	се имам расфучено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се расфучил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	се имав расфучено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал расфучено		perfect of има + perfect participle
future	ќе се расфучам		ќе + present
има-future	ќе се имам расфучено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се расфучев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав расфучено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се расфучел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал расфучено		future reported of има + perfect participle
conditional	би се расфучил		би + aorist l-participle
има-conditional	би се имал расфучено		conditional of има + perfect participle